мі́німум, -у, м.
1. Найменшая колькасць, найменшая велічыня ў шэрагу дадзеных; проціл. максімум.
Скараціць выдаткі да мінімуму.
2. Сукупнасць ведаў, навучальных прадметаў, абавязковых для спецыяліста, а таксама экзамены па гэтых прадметах.
Кандыдацкі м.
М. па агратэхніцы.
3. у знач. прысл. Сама менш (пры словах, якія абазначаюць колькасць).
Каштуе м. пяцьсот рублёў.
4. у знач. прым., нязм. (ужыв. пасля азначаемага слова). Тое, што і мінімальны.
Праграма-м.
○
Пражытачны мінімум — найменшая колькасць сродкаў, якая неабходна для існавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міні́раваць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.
Залажыць (закладваць) міны для ўзрыву чаго-н.
|| зак. таксама заміні́раваць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.
|| наз. міні́раванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міні́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.
Член урада, які стаіць на чале міністэрства (у 1 знач.).
М. замежных спраў.
|| прым. міністэ́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міністэ́рства, -а, мн. -ы, -аў, н.
1. Орган дзяржаўнага кіравання асобнай сферы дзейнасці.
М. культуры.
2. зб. У сістэме парламентарызму: састаў міністраў дадзенага ўрада.
|| прым. міністэ́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мініяцю́ра, -ы, мн. -ы, -цю́р, ж.
1. Невялікі малюнак у фарбах у старадаўнім рукапісе, кнізе.
2. Невялікая карціна вельмі тонкай работы.
3. Мастацкі твор малой формы, завершаны па форме і думцы.
Тэатр мініяцюр.
◊
У мініяцюры — у зменшаным памеры.
|| прым. мініяцю́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мініяцю́рны, -ая, -ае.
1. гл. мініяцюра.
2. Маленькі і вытанчаны.
Мініяцюрная шкатулка.
|| наз. мініяцю́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мініяцюры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Мастак, які малюе мініяцюры.
2. Аўтар мініяцюр (у 3 знач.).
|| ж. мініяцюры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міно́га, -і, ДМ -но́зе, мн. -і, -но́г, ж.
Водная прымітыўная пазваночная жывёліна сямейства міногавых са змеепадобным целам.
Марская м.
|| прым. міно́гавы, -ая, -ае.
Сямейства міногавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міно́р, -у, м.
1. Музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі (спец.).
2. перан. Сумны, прыгнечаны настрой (разм.).
Быць у міноры.
|| прым. міно́рны, -ая, -ае.
М. настрой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мінулаго́дні, -яя, -яе.
Які мае адносіны да мінулага года, зроблены, праведзены ў мінулым годзе.
М. фестываль.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)