вы́важыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Узважваючы, вызначыць вагу (спец.).

В. тару.

2. Вывернуць рычагом.

Насілу пень выважылі.

|| незак. выва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плеана́зм, -у, м. (спец.).

Моўны зварот, у якім без патрэбы паўтараюцца аднолькавыя ці блізкія па значэнні словы (напр., свая ўласная сям’я).

|| прым. плеанасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасалі́ць, -алю́, -о́ліш, -о́ліць; -о́лены; зак., што.

Насыціць соллю.

П. рыбу.

|| незак. прасо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасо́льванне, -я, н. і прасо́л, -у, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́ма, -ы, ж. (спец.).

1. Першы, асноўны гук гамы.

2. Першая струна смычковага музычнага інструмента.

3. Інструмент, голас, які выконвае вядучую партыю ў аркестры, хоры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пару́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

Незаконная высечка лесу, а таксама месца, дзе высякаецца лес.

|| прым. пару́бачны, -ая, -ае (спец.).

Парубачныя рэшткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паручы́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Той, хто прыняў на сябе паручыцельства.

|| ж. паручы́целька, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. паручы́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акульту́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Зрабіць культурным (у 4 знач.).

|| незак. акульту́рваць, -аю, -аеш, -ае; наз. акульту́рванне, -я, н.

А. дзікіх раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ана́мнез, -у, м. (спец.).

Сукупнасць медыцынскіх звестак, атрыманых шляхам апытання таго, хто абследуецца, а таксама тых, хто яго ведае.

Псіхіятрычны а.

|| прым. анамнесты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анда́нтэ (спец.).

1. прысл. Сярэднепавольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. у знач. наз., нескл., н. Музычны твор або частка яго ў такім тэмпе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анестэзі́я, -і, ж. (спец.).

Страта або аслабленне адчувальнасці, успрымальнасці да знешніх раздражненняў пры дапамозе анестэзійных сродкаў; абязбольванне.

Мясцовая а.

|| прым. анестэзі́йны, -ая, -ае.

Анестэзійныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)