радыёнаву́шнікі, ‑аў; адз. радыёнавушнік, ‑а, м.

Тое, што і навушнікі (у 2 знач.). [Баляслаў] нагнуўся над столікам, уздзеў на галаву радыёнавушнікі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разга́цісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і разгаты. З-за высокай разгацістай елкі выглядае страха хлява і калодзежны журавель. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расця́гнены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расцягнуць.

2. у знач. прым. Тое, што і расцягнуты (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнеса́нсавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і рэнесансны. Падпарадкоўваючыся рэнесансаваму патрабаванню паслядоўнасці, яснасці, зграбнасці выкладання зместу, Гусоўскі стрымлівае лірычныя адступленні. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэтраспекты́ва, ‑ы, ж.

Кніжн. Тое, што змяшчае рэтраспектыўны агляд (рэтраспектыўная выстаўка, дэманстрацыя, апісанне і пад.). Рэтраспектыва дакументальных фільмаў. Рэтраспектыва савецкага балета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаўто́р, ‑у, м.

Тое, што і самапаўтарэнне. Самапаўторы прыводзяць не толькі да лагічных няўвязак, але і да цьмяных вобразаў, блытаніны. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапсу́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сапсуць.

2. у знач. прым. Тое, што і сапсаваны (у 2–5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапсу́цца, ‑псуюся, ‑псуешся, ‑псуецца; ‑псуёмся, ‑псуяцеся; зак.

Тое, што і сапсавацца. Трактар сапсуўся. □ Цяжка стала ад гэтай жаласлівасці, настрой сапсуўся. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свідро́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Тое, што і свідравальшчык. На Днепрабудзе кожны свідроўшчык выпрацоўваў у сярэднім 90–130 сантыметраў у суткі. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіне́цца, ‑еецца; незак.

Разм. Тое, што і сінець (у 2 знач.). Сінеўся бор, цякла вада, Скрозь пахла мёдам і травою... Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)