мілі́цыя, -і, ж.
1. У некаторых постсавецкіх краінах: сістэма дзяржаўных службаў і органаў для аховы грамадскага парадку, забеспячэння асабістай бяспекі грамадзян і іх маёмасці.
2. зб. Работнікі гэтай установы.
3. Назва народнага апалчэння ў некаторых краінах.
|| прым. міліцэ́йскі, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.) і міліцы́йны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міліцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Работнік міліцыі (у 1 знач.).
|| прым. міліцэ́йскі, -ая, -ае і міліцыяне́рскі, -ая, -ае.
Міліцэйскія абавязкі.
Міліцыянерскі шынель.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
міло́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Ветліва-пачцівы зварот у англічан да мужчыны з прывілеяваных класаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мі́лы, -ая, -ае.
1. Які выклікае прыхільнасць да сябе; прыемны, абаяльны.
Мілая ўсмешка.
2. Блізкі сэрцу, любімы, дарагі.
Душу поўнілі мілыя краявіды.
3. у знач. наз. мі́лы, -ага, м., мі́лая, -ай, ж. Каханы, каханая.
З мілым рай і ў будане (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мільгаце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -гаці́ць; незак.
1. Свяціць няроўным, перарывістым святлом; іскрыцца.
У далечыні мільгацелі агеньчыкі.
2. З’яўляцца ў полі зроку і знікаць, праносіцца перад вачыма.
Мільгацяць пералескі і нівы спелай збажыны.
3. перан. Хутка праносіцца ў памяці.
Думкі мільгацелі ў галаве.
|| наз. мільгаце́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мільга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. З’яўляцца, паказвацца на кароткі час і знікаць.
Між дрэў мільгала постаць.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Хутка праносіцца адзін за адным.
Мільгалі тэлеграфныя слупы.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Тое, што і мігаць (у 3 і 4 знач.).
Мільгаюць агеньчыкі.
4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Праносіцца ў свядомасці.
Ужо нераз мільгала думка стаць ляснічым.
|| аднакр. мільгану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. мільга́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мільё́н, -а, мн. -ы, -аў.
1. ліч. кольк. Лік і колькасць, роўная тысячы тысяч.
Мільён рублёў.
2. м. Вельмі вялікая колькасць чаго-н.
|| парадк. мільённы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мільяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільёны якіх-н. грашовых адзінак.
Нафтавы м.
|| ж. мільяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мілья́рд, -а, М -рдзе, мн. -ы, -аў.
1. ліч. кольк. Лік і колькасць, роўная тысячы мільёнаў.
2. м. Вельмі вялікая колькасць чаго-н.
Мільярды зорак.
|| парадк. мілья́рдны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мільярдэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Уладальнік багацця, якое ацэньваецца ў мільярды якіх-н. грашовых адзінак.
|| ж. мільярдэ́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)