Verbum

назаўжды́, прысл.

Тое, што і назаўсёды. Каб слава дружыла з табой праз гады, ты з працай зрадніся, мой сын, назаўжды. Бялевіч.

нала́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Разм. Тое, што і наладка. Трэснулі рысоры, і машыне патрэбна грунтоўная налада пры кузні. Мурашка.

напі́лак, ‑лка, м.

Разм. Тое, што і напільнік. Пусціць ён [каваль] у ход напілкі ды парэжа штосьці пілкай, зварыць, гладзіць — забірай. Бялевіч.

насміха́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. насміхацца.

2. Тое, што і насмешка. У голасе Крэменя чулася яўнае насміханне. Кавалёў.

насту́рцыя, ‑і, ж.

Тое, што і настурка. Ад вясны і да позняй восені цвітуць за агароджаю настурцыі, рамонкі і ружы. Хадкевіч.

паго́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і пагодлівы. Усталявалася пагодная восень. Чарнышэвіч.

2. Які мае адносіны да пагоды. Пагодныя адзнакі зімы.

падко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

1. Памянш. да падкова.

2. Тое, што і падкова (у 2 знач.).

паднайма́нне, ‑я, н.

Найманне (памяшкання або іншай маёмасці) у асноўнага наймальніка; тое, што і субарэнда. // Найманне жылой плошчы ў асноўнага наймальніка.

папрыбіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Прыбрацца, прыгожа адзецца — пра ўсіх, многіх.

2. Тое, што і папрыбіраць (у 2 знач.).

перакана́льнасць, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і пераканаўчасць. — Ды я ж не маленькая! — гаварыла .. [Ніна] з усёй пераканальнасцю сваіх дваццаці год. Сіўцоў.