аргане́лы

(лац. organella, ад гр. organon = прылада, інструмент)

часткі цела аднаклетачнага арганізма, якія выконваюць пэўныя функцыі ў яго жыццядзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэрэагно́з

(ад а- + гр. stereos = аб’ёмны + gnosis = пазнаванне)

непазнаванне знаёмых прадметаў навобмацак пры паражэнні кары цемянной часткі галаўнога мозга.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лабектамі́я

(ад гр. lobos = кавалачак + ektome = выраз)

выдаленне часткі лёгкіх пры туберкулёзе, гнойных працэсах, пухлінах і іншых захворваннях лёгкіх.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лабэктамі́я

(ад англ. lobe = доля, частка + гр. ektos = па-за)

мед. аперацыйнае выдаленне часткі чалавечага органа (напр. палавіны лёгкага).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манаго́нія

(ад мана- + -гонія)

бясполае, вегетатыўнае размнажэнне, якое адбываецца без апладнення шляхам аддзялення часткі бацькоўскага арганізма або простага дзялення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ля́скалка ’скрыпень вузкалісты, Epilobium angustifolium Scop.’ (лельч., Нар. лекс.). Відаць, да ля́скаць. Аднак матывацыя застаецца няяснай. У часткі назваў пераважае «гукавая» прыкмета: скрыпень, скрыпнік, скрыпун. Сюды ж і ля́скалка. Магчыма, паводле гука пры ляску, трэску плода-каробачкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Падво́й ’частка сахі, якая падтрымлівае плаху’ (Выг.), пудвій ’тс’ (Тарнацкі, Studia), падваі ’вяроўка, якой прымацоўваюцца нарогі сахі да ручкі’ (Сл. ПЗБ). Рус. подвби ’вязкі, віцы, якія звязваюць часткі сахі’. Да падвіць > віць з чаргаваннем галосных у корані.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Піскунец ’плюшчай галінасты, Sparganium ramosum Huds.’ (паўн.-усх., Кіс.). Да піск (гл.); матывацыя наймення застаецца няяснай, аднак іншая назва — плюшчай, звязаная з плюха ’аер, касач’ (ТС), сведчыць пра падабенства ў выкарыстанні ніжняй часткі лістоў у якасці пішчалак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

separate​2 [ˈsepəreɪt] v.

1. аддзяля́ць, раз’ядно́ўваць

2. расклада́ць (на часткі)

3. аддзяля́цца; разлуча́цца; разыхо́дзіцца (пра мужа і жонку)

4. сартава́ць

♦

separate the sheep from the goat разбіра́цца, хто ёсць хто;

separate the wheat from the chaff аддзяля́ць зе́рне ад мякі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разлуча́цца несов.

1. разлуча́ться;

2. (о контакте) разъединя́ться;

3. разделя́ться;

чарада́ ~ча́лася на дзве ча́сткі — ста́до разделя́лось на́ две ча́сти;

4. перен., разг. расстава́ться; см. разлучы́цца 4;

5. страд. разлуча́ть; разъединя́ть; разделя́ть; см. разлучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)