усямёх прыслоўе

У колькасці сямі чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фальшываманетчык назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца вырабам фальшывых грошай.

|| жаночы род: фальшываманетчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фантазёр назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які любіць фантазіраваць.

|| жаночы род: фантазёрка.

|| прыметнік: фантазёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

франт назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які любіць модна апранацца; моднік.

|| жаночы род: франціха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

філакартыст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца філакартыяй.

|| жаночы род: філакартыстка.

|| прыметнік: філакартысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

філафаніст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца філафаніяй.

|| жаночы род: філафаністка.

|| прыметнік: філафанісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

філуменіст назоўнік | жаночы род

Чалавек, які займаецца філуменіяй.

|| жаночы род: філуменістка.

|| прыметнік: філуменісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ханжа назоўнік | мужчынскі і жаночы род

Прытворна набожны або прытворна дабрадушны чалавек, крывадушнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хцівец назоўнік | мужчынскі род

Той, каму ўласціва хцівасць, хцівы чалавек.

|| жаночы род: хцівіца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

паповіч назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Сын папа; чалавек, які паходзіць з духоўнага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)