Verbum

развя́зны, -ая, -ае.

Залішне вольны, бесцырымонны (чалавек, яго паводзіны).

Развязныя манеры.

Паводзіць сябе развязна (прысл.).

|| наз. развя́знасць, -і, ж.

растра́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які зрабіў растрату (у 2 знач.).

|| ж. растра́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

сіла́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек вялікай фізічнай сілы.

|| ж. сіла́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

стыліза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца стылізацыяй, выкарыстоўвае ў творчасці прыёмы стылізацыі.

|| прым. стыліза́тарскі, -ая, -ае.

успрыма́льны, -ая, -ае.

Які лёгка ўспрымае што-н.

У. розум.

У. да інфекцыйных хвароб чалавек.

|| наз. успрыма́льнасць, -і, ж.

фанфаро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Выхваляка, хвалько, чалавек, які выстаўляе напаказ свае здольнасці.

|| прым. фанфаро́нскі, -ая, -ая.

філантро́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца філантропіяй.

|| ж. філантро́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.

філі́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек з вузкім мяшчанскім кругаглядам і ханжаскімі паводзінамі; абывацель.

|| прым. філі́старскі, -ая, -ае.

хлапчы́на, -ы, Д -ну, М -не, мн. -ы, -чы́н і -аў, м. (разм.).

Малады чалавек, дзяцюк.

Рослы, плячысты х.

экстрасэ́нс, -а, мн. -ы, -аў, м.

У парапсіхалогіі: чалавек, які валодае звышадчувальнымі здольнасцямі, успрымае біяпалі, можа ўздзейнічаць на іх.