падкла́дка ж

1. (вопраткі) Fútter n -s, -; Fútterstof m -(e)s, -e (тканіна);

фу́травая падкла́дкаа Pélzfutter n;

ва́тная падкла́дкаа Wattíerung f -, -en;

ста́віць на падкла́дкау (áb)füttern vt;

без падкла́дкаі úngefüttert;

2. тэх Únterlage f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шоўк м тэкст Séide f -, -n (тканіна); Séidenfaden m -s, -fäden, Séidenzwirn m -(e)s, -e (ніткі);

натура́льны шоўк échte Seide f;

шту́чны шоўк Kúnstseide f, Viskóse [vıs-] f -;

на шаўку́ auf Séide (geárbeitet), mit Séide gefüttert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Плюш ’тканіна з ворсам, вышэйшым, як у аксаміце’ (ТСБМ; в.-дзв., Сл. ПЗБ), плю́шаўка ’плюшавы жакет’ (Жд. 1; Сцяшк. Сл.), плюшаві́к ’тс’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ; Сл. Брэс.). Новае (з пач. XX ст.) запазычанне з рус. плюш, якое з ням. Plüsch (з XVII ст.) < франц. pluche, peluche (XVI ст.) < (se) pelucher ’калмаціць’ < італ.-лац. pilūccāre < лац. pilus ’волас’ (Фасмер, 3, 290; Банькоўскі, 2, 613). Параўн. таксама больш старое запазычанне пліс (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вуа́ль

(фр. voile)

1) тонкая празрыстая сетка на жаночым капелюшы, якая часам апускаецца на твар;

2) лёгкая празрыстая тканіна;

3) пацямненне на негатыве, якое зніжае кантрастнасць фотаздымка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пу́рпур, ‑у, м.

1. Натуральная каштоўная фарба чырвона-фіялетавага колеру, якая ўжывалася ў старажытнасці для афарбоўкі тканіны.

2. Ярка-чырвоны колер з фіялетавым адценнем. [Коркія] бачыў роўную гладзь мора і над ім палымнеючы пурпур зары. Самуйлёнак. Верасовыя пустэчы, аблітыя сонцам, так цвілі, што павольныя аблокі, адбіваючы іх .. цвіценне, былі афарбаваныя знізу ў лёгкі пурпур. Караткевіч.

3. Уст. Дарагое адзенне або тканіна ярка-чырвонага колеру з фіялетавым адценнем. Апрануцца ў пурпур.

[Лац. purpura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штоф ​1, ‑а, м.

1. Старая руская мера вадкасцей (звычайна віна, гарэлкі), роўная 1/10 вядра; вадкасць такога аб’ёму.

2. Шкляная чатырохгранная пасудзіна з кароткім рыльцам, якая змяшчае такую колькасць вадкасці. Пан Даніла сустрэў яго [маладога], седзячы за сталом, на якім стаяў дзьмуты зялёны штоф. Караткевіч.

[Ням. Stauf.]

штоф ​2, ‑у, м.

Шчыльная, цяжкая шарсцяная або шаўковая тканіна з буйным тканым узорам, якая ідзе на абіўку мэблі, на парцьеры і пад.

[Ням. Stoff.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́цца

1. (пра тканіну і пад.) kníttern vi;

гэ́тая ткані́на не мне́цца dieser Stoff kníttert nicht, dieser Stoff ist knítterfrei [knítterarm];

2. (таптацца) hín- und hértreten*;

3. разм (паказваць нерашучасць) únschlüssig sein, nicht mit der Spráche heráus wóllen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

альпака́

(ісп. alpaca, ад перуан. alpako)

1) свойская бязрогая млекакормячыя жывёла сям. вярблюдавых, якую разводзяць у высакагорных раёнах Перу і Балівіі;

2) лёгкая тканіна з воўны гэтай жывёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зефі́р

(фр. zéphyr, ад гр. zephyros = заходні вецер)

1) паэт. цёплы лёгкі ветрык;

2) баваўняная тканіна для бялізны;

3) сорт лёгкай фруктовай пасцілы круглай формы;

4) род матылькоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Stoff

m -(e)s, -e

1) філас. матэ́рыя, субста́нцыя

2) рэ́чыва

erstíckender ~ — уду́шлівае рэ́чыва

der édle ~ — жарт. віно́

3) матэ́рыя, ткані́на

4) матэрыя́л (для чытання і г.д.)

den ~ behérrschen — авало́даць матэрыя́лам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)