набіўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зроблены пры дапамозе набівання. Набіўны матрац.

2. З набітым узорам. Набіўная тканіна.

3. Які служыць для набівання. Набіўная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аметы́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аметысту. Аметыставыя прыіскі. // Які зроблены з аметысту або ўтрымлівае аметыст. Аметыставы пярсцёнак. // Які мае колер аметысту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малахі́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да малахіту. Малахітавае радовішча. // Зроблены з малахіту. Малахітавая шкатулка. Малахітавае шкло.

2. Колеру малахіту. Малахітавае плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́бны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены са зрэб’я (у 1 знач.). Зрэбныя ніткі. Зрэбная тканіна.

2. Пашыты са зрэб’я (у 2 знач.). Зрэбны мех.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіені́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сіеніту, уласцівы яму; які ўтрымлівае ў сабе сіеніт. Сіенітавы масіў. // Зроблены з сіеніту. Сіенітавая абліцоўка будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сілікатаў; звязаны з вытворчасцю сілікатаў. Сілікатны завод. Сілікатная прамысловасць. // Зроблены з сілікатаў. Сілікатная цэгла. Сілікатны клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапа́завы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тапазу, уласцівы яму. Тапазавы бляск. Тапазавая парода.

2. Зроблены з тапазу, з тапазам. Тапазавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тро́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да троса. Тросавыя канцы. // Зроблены з троса. Тросавая лесвіца. // Які адбываецца пры дапамозе троса. Тросавае рулявое кіраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуля́равы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фуляру (у 1 знач.). Фуляравае перапляценне.

2. Зроблены з фуляру (у 1 знач.). Фуляравая хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэлафа́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цэлафану; зроблены з цэлафану. Асабліва зацікавіла гасцей цэлафанавая стрэшка. Пад такімі стрэшкамі вырошчваюцца маладыя расліны. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)