Verbum

кні́га...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кніг (у 1 знач.), напр.: кнігавыдавец, кнігавыдавецтва, кнігавыдача, кнігагандаль.

ко́лючы, -ая, -ае.

1. Такі, якім можна ўкалоць, пракалоць што-н.

Колючая зброя.

2. Які стварае адчуванне ўколу (уколаў).

К. боль.

кралі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які плавае кролем.

|| ж. кралі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

кранаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Машыніст, які абслугоўвае кран².

|| ж. кранаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

|| прым. кранаўшчы́цкі, -ая, -ае (разм.).

крывяны́, -а́я, -о́е.

1. гл. кроў.

2. Які складаецца з крыві.

Крывяная пляма.

3. Прыгатаваны з крыві, з крывёю.

Крывяная каўбаса.

крымінаге́нны, -ая, -ае.

Які садзейнічае росту злачыннасці; здольны прывесці да злачынстваў.

Трапіць у крымінагеннае асяроддзе.

Крымінагенная абстаноўка.

|| наз. крымінаге́ннасць, -і, ж.

крыштале... (а таксама крышталя...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да крышталёў, напр.: крышталепадобны, крышталегідрат, крышталекераміка, крышталеўтварэнне.

сімпаты́чны¹, -ая, -ае.

Які выклікае сімпатыю, прывабны, мілы, прыемны.

Сімпатычныя суседзі.

Гэты чалавек мне с.

С. гальштук.

|| наз. сімпаты́чнасць, -і, ж.

сінані́міка, -і, ДМ -міцы, ж. (спец.).

1. Раздзел лексікалогіі, які вывучае сінонімы.

2. Сукупнасць сінонімаў якой-н. мовы.

Беларуская с.

сінхраніза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Механізм, які забяспечвае сінхроннае дзеянне чаго-н.

С. гуку і відарыса (у кіно, тэлебачанні).