зва́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Тое, што і звадка.

•••

Ні да рады, ні да звады гл. рада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зіхо́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і зіхатлівы. Стомлена жмурачыся ад зіхотнага сонца, .. [Ганна] перавяла позірк на поле. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змаршча́к, ‑а, м.

Разм. Тое, што і маршчына. Цёмна-буры ад старасці .. [Барысаў] твар быў парэзаны безліччу змаршчакоў. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знато́к, ‑така, м.

Тое, што і знавец. Знаток вайсковай справы. □ Пан Крулеўскі лічыў сябе знатаком сялянскай псіхалогіі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зняду́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Разм. Тое, што і знядужаць. Відаць, знядужыўся ад паездак па атрадах. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аце́рці, атру, атрэш, атрэ; атром, атраце; пр. ацёр, ацерла; заг. атры; зак., што.

Разм. Тое, што і абцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачо́с, ‑у, м.; зб.

Адходы пры часанні воўны і пад.; тое, што і ачоскі. Ільняны ачос. Ваўняны ачос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашча́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і ашчадлівы.

2. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў. Ашчадная каса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бесканцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і бясконцы. Несціханы гул на высокай ноце бесперастанку імкнуўся ў бесканцовую прастору. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вараць, ‑і, ж.

Тое, што і выварацень. Мішка прыўзняўся над санямі і шпурнуў у бок вывараці зарад. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)