winning
[ˈwɪnɪŋ]
adj.
1) які́ выйграе́, перамо́жны
winning team — кама́нда, яка́я выйграе́
2) перамо́жны, прына́дны, прые́мны
a winning smile — прына́дная усьме́шка
•
- winnings
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
dominant
[ˈdɑ:mɪnənt]
1.
adj.
1) даміну́ючы, найбо́льш уплыво́вы, пану́ючы; гало́ўны, вяду́чы
2) які́ ўзвыша́ецца над акалі́чнаю мясцо́васьцю
2.
n. Mus.
даміна́нта f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
either
[ˈi:Dər]
1.
adj., pron.
1) той або́ другі́, хоць які́
2) ка́жны, ко́жны (з двух)
2.
conj.
either… or — або́… або́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
evanescent
[,evəˈnesənt]
adj.
1) мімалётны, які́ ху́тка зьніка́е, ху́тка прахо́дзіць
2) нетрыва́лы
the evanescent beauty of the sunset — мімалётная краса́ за́хаду со́нца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
foursquare
[,fɔrˈskwer]
1.
adj.
1) квадра́тны (ко́рань, ду́жкі)
2) шчы́ры, адкры́ты (які́ не маўчы́ць)
3) мо́цны, непадаўкі́
2.
n.
квадра́т -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
glorious
[ˈglɔriəs]
adj.
1) сла́ўны, славу́ты; прасла́ўлены; выда́тны (пра падзе́ю)
2) які́ дае́ сла́ву; пачэ́сны
3) пы́шны, ве́лічны; дзіво́сны, цудо́ўны; ве́льмі прые́мны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Паслухмя́ны ’пакорны’, ’які слухаецца каго-н.’ (КЭС, лаг.; паўн.-усх., КЭС; віл., Сл. ПЗБ; Касп.). Карскі (2–3, 43) вылучае тут суфікс ‑мʼан‑ і прыводзіць яшчэ адзін прыклад руцʼмʼаны ’які з руты’ (Кліх). Аднак Мартынаў (вусн. паведамл.) мяркуе, што ‑мʼ‑ узыходзіць да ‑нʼ‑ — ⁺паслухмяны, якое магло б паходзіць з паслу́хный ’паслухмяны’ (Бяльк.). Параўн. таксама ўкр. послухня́ний ’паслухмяны’, послухня́нство ’паслушэнства’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зёл ’туман, які напускаюць чараўнікі’, ’падман’ (Нас.). Можа, ад зелкі ’зелле, адурманьваючыя рэчывы’. Параўн. яшчэ рус. ярасл. зёл ’злы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Канано́йцы ’слабы’ (ваўкав., Сцяшк. Сл.). Сапсаванне (у выніку перастаноўкі н^іі) з канаёнцы < польск. konający ’які памірае, канае, даходзіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кро́хкі ’які лёгка крышыцца’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Бяльк., Яруш., ТС, Сл. паўн.-зах., Шат., Нас.). Гл. крох і крошка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)