шпунто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыко́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. штыкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шусто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шуставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) экстракцыю.

[Ад лац. extraho — выцягваю, здабываю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндатаксі́н, ‑у, м.

Спец. Бактэрыяльны яд, які ўваходзіць у склад пратаплазмы бактэрыі.

[Ад грэч. éndon — унутры і toxikon — яд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндэмі́зм, ‑у, м.

Спец. Пашыранасць раслін і жывёл толькі ў пэўнай мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрго́граф, ‑а, м.

Спец. Прыбор для графічнага запісу ступені фізічнай працаздольнасці чалавека.

[Ад грэч. érgon — праца, работа і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эты́лавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўключае ў свой састаў этыл. Этылавая вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да этыялогіі, звязаны з ёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)