Verbum

мігра́цыя, -і, ж.

Перамяшчэнне, перасяленне насельніцтва ўнутры краіны або за яе межы, жывёл з адной мясцовасці ў іншую і г.д.

Працоўная м.

М. рыб.

Сезонная м. жывёл.

|| прым. міграцы́йны, -ая, -ае.

мігрэ́нь, -і, ж.

Прыступ болю ў адной палавіне галавы.

|| прым. мігрэ́невы, -ая, -ае.

мігце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ці́ць; незак.

1. Ледзь свяціцца.

У акне мігцеў скупы агеньчык.

2. Свяціць няроўным бляскам.

За лесам мігцелі языкі полымя.

3. перан. З’яўляцца на кароткі час і зноў знікаць.

Мігцелі думкі ў галаве.

|| наз. мігце́нне, -я, н.

мі́дзі.

1. нескл., н. Спадніца, сукенка, паліто сярэдняй даўжыні.

Насіць м.

Мода на м.

2. прым., нязм. Пра спадніцу, сукенку, паліто сярэдняй даўжыні.

Паліто м.

Спадніца м.

мі́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

Ядомы двухстворкавы марскі малюск.

міёма, -ы, мн. -ы, -ём, ж. (спец.).

Дабраякасная пухліна з мышачнай тканкі.

|| прым. міёмны, -ая, -ае.

між, прыназ.

1. з Т. Выражае прасторавыя адносіны, ужыв. для ўказання на прадметы, пасярод якіх або ў прамежку паміж якімі што-н. знаходзіцца, адбываецца.

Дарога віецца між палямі.

2. з Р або Т. Выражае аб’ектныя адносіны; служыць для ўказання на групу прадметаў або асоб, у асяроддзі якіх наглядаюцца ўзаемасувязі.

Спрэчка між сяброў.

Дружба між народамі.

◊

Між іншым —

1) мімаходам, не звяртаючы асаблівай увагі;

2) дарэчы, к слову кажучы.

Між (паміж) намі (кажучы) — аб чым-н. такім, чаго не варта гаварыць іншым.

між... прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.: які адбываецца паміж некалькімі аднароднымі прадметамі, аб’ектамі, напр.: міжгародні, міжкантынентальны, міжабласны, міжінстытуцкі.

міжве́дамасны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца паміж рознымі ведамствамі.

Міжведамасная перапіска.

2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.

Міжведамасная камісія.

міжво́льны, -ая, -ае.

1. Які не залежыць ад волі, свядомасці.

М. смех.

2. Выпадковы, ненаўмысны.

М. сведка.

|| наз. міжво́льнасць, -і, ж.