Verbum

псіхастэ́нік, -а, мн. -і, м. (спец.).

Чалавек, які хварэе на псіхастэнію.

|| ж. псіхастэні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (разм.).

пяцёрачнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Вучань, які звычайна атрымлівае пяцёркі; выдатнік.

|| ж. пяцёрачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Дачка — п.

пяці...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які змяшчае пяць адзінак, складаецца з пяці адзінак, напр.: пяцігадовы, пяцікапеечны, пяцірублёвы, пяцігадзінны.

жартаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які любіць жартаваць (у 1 і 3 знач.).

|| ж. жартаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

жыватво́рны, -ая, -ае (высок).

Які дае жыццё, ажыўляе, умацоўвае сілы, энергію; дабратворны.

Жыватворная сіла вясны.

Ж. клімат.

|| наз. жыватво́рнасць, -і, ж.

зага́на, -ы, мн. -ы, -га́н, ж.

1. Недахоп, які выклікае асуджэнне, ганебная ўласцівасць.

Тавар з заганай.

2. Фізічны недахоп.

З. вымаўлення.

закарэ́лы, -ая, -ае.

1. Які засох, ператварыўся ў корку.

Закарэлая гразь.

2. Пакрыты засохлай граззю, кроўю і пад., карэлы.

З. бінт.

заме́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матэрыял, выраб і пад., які па якіх-н. уласцівасцях можа замяніць іншы.

З. каляровых металаў.

зачарсцве́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў чэрствым, зацвярдзеў.

З. кавалак хлеба.

2. перан. Бяздушны, нячулы.

Зачарсцвелая натура.

|| наз. зачарсцве́ласць, -і, ж.

зва́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які займаецца звадкамі.

|| ж. зва́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зва́дніцкі, -ая, -ае.