чарнатро́п, ‑у, м.

Спец. У мове паляўнічых — асенні холад да выпадзення снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыкіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чыкіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэкада́вец, ‑даўца, м.

Спец. Асоба, якая выдае чэк ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шабраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шклаграфіі. Шклаграфічны спосаб друкавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхтава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для шліхтавання ​1. Шліхтавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпа́ндыр, ‑а, м.

Спец. Рэмень, якім шавец прымацоўвае сваю работу да нагі.

[Ад ням. Spannriemen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпа́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шпату ​1. Шпатавы мінерал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шплінто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шплінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпрыцо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпрыцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)