ва́тнік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́тнік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бахма́ты, ‑ая, ‑ае.
Пышны; разложысты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́зчык, ‑а,
1. Той, хто займаецца перавозам грузаў на конях.
2. Тое, што і вознік (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вужы́шча, ‑а,
Тоўстая кручаная вяроўка, якой уціскаюць вазы (з сенам, снапамі, бярвеннем і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́снавацца, ‑снуецца;
Вырысавацца, акрэсліцца (пра думку, погляд і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азя́бнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
Адчуць холад, змерзнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вымаўляць, выкрыкваць «ай» ад болю, жалю, здзіўлення і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ака́нт, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Паўднёвая травяністая расліна з вялікім лісцем, размешчаным разеткай.
2. ‑а.
[Грэч. akanthos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акульты́зм, ‑у,
Агульная назва містычных вучэнняў, якія сцвярджаюць, быццам у прыродзе існуюць таямнічыя, звышнатуральныя сілы, з якімі людзі нібыта могуць уступаць у зносіны пры дапамозе магічных дзеянняў, заклінанняў і
[Ад лац. occultus — схаваны, тайны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акураты́ст, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)