фіш, ‑а, м.

Спец. Снасць на судне, пры дапамозе якой падымаецца якар.

[Ад англ. fish.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фланцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Спец. Адгінаць фланец (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флюсо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. флюсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурункулёз, ‑у. м.

Спец. Захворванне, пры якім на целе паяўляецца многа фурункулаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хва́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да хвалі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храміро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. храміраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цеплааховы. Цеплаахоўныя ўласцівасці матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплапразры́стасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць цела прапускаць без паглынання цеплавыя інфрачырвоныя прамяні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціко́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ціку ​1. Цікозная сутарга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыя́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вытворных цыяну. Цыянавая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)