уго́н, ‑у, м.

Спец. Падоўжнае змяшчэнне рэек, якое выклікаецца рухам чыгуначных саставаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбу́длівы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Здольны хутка адказваць на ўздзеянне раздражняльнікаў. Узбудлівыя тканкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уру́бавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для ўтварэння ўрубаў. Урубавая машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факусіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. факусіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фальцаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанематы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мі адносіны да фанемы. Фанематычны састаў мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фане́мны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фанемы, фанем. Фанемны ўзровень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарынгаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Агляд глоткі і зева пры дапамозе спецыяльнага люстэрка.

[Ад грэч. pharynx — глотка і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасе́тачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фасета, фасеткі. Фасетачнае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферамагнеты́зм, ‑у, м.

Спец. Сукупнасць магнітных з’яў і ўласцівасцей, характэрных для ферамагнетыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)