Verbum

аслупяне́лы, -ая, -ае (разм.).

Які аслупянеў ад здзіўлення, нечаканасці і пад.

Чалавек стаяў як а.

|| наз. аслупяне́ласць, -і, ж.

а́спід¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Род ядавітай змяі.

2. перан. Злы, зламыслы, падступны чалавек (лаянк.).

бесталко́вы, -ая, -ае.

1. Някемлівы, нездагадлівы.

Б. чалавек.

2. Бязладны, бессістэмны, хаатычны.

Б. адказ вучня.

|| наз. бесталко́васць, -і, ж.

адурэ́лы, -ая, -ае (разм.).

Які дайшоў да адурэння, які выражае адурэнне.

А. чалавек.

А. позірк.

|| наз. адурэ́ласць, -і, ж.

куро́ртнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які лечыцца, адпачывае на курорце.

|| ж. куро́ртніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

паску́дны, -ая, -ае (разм., груб.).

Брыдкі, агідны.

Паскудныя словы.

П. чалавек.

|| наз. паску́дства, -а, н. і паску́днасць, -і, ж.

прадба́члівы, -ая, -ае.

Здольны прадбачыць магчымыя вынікі, падзеі ў будучым.

П. чалавек.

Прадбачліва (прысл.) паступіць.

|| наз. прадба́члівасць, -і, ж.

пра́ктык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Работнік, які добра вывучыў сваю справу на практыцы.

2. Практычны, дзелавы чалавек.

прафа́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Зусім недасведчаны чалавек у якой-н. галіне.

У нотах ён поўны п.

прытво́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які прытвараецца.

|| ж. прытво́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. прытво́ршчыцкі, -ая, -ае.