баязлівы прыметнік

Які ўсяго баіцца, нясмелы, палахлівы.

  • Б. чалавек.
  • Б. позірк.

|| назоўнік: баязлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бяздарнасць назоўнік | жаночы род

  1. гл. бяздарны.

  2. Бяздарны чалавек (размоўнае).

    • Гэты супрацоўнік — поўная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

велікан назоўнік | мужчынскі род

Чалавек надзвычай высокага росту.

|| жаночы род: веліканка.

|| прыметнік: веліканскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

увасьмёх прыслоўе

У колькасці васьмі чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

удзевяцёх прыслоўе

У колькасці дзевяці чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

удзесяцёх прыслоўе

У колькасці дзесяці чалавек (толькі пра мужчын ці толькі пра жанчын).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

уломак назоўнік | мужчынскі род

Слабы, кволы чалавек.

  • Ты сам не ў. зрабіць гэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ураўнаважаны прыметнік

Роўны, спакойны (пра характар, паводзіны).

  • У. чалавек.
  • У. характар.

|| назоўнік: ураўнаважанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

уступчывы прыметнік

Гатовы на ўступкі, згаворлівы, памяркоўны.

  • У. чалавек.
  • У. характар.

|| назоўнік: уступчывасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

усынавіцель назоўнік | мужчынскі род | афіцыйнае

Чалавек, які ўсынавіў каго-н.

|| жаночы род: усынавіцельніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)