тыня́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Павець, сцены якой зроблены з галінак, пераплеценых вакол вертыкальных або гарызантальных жэрдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыгры́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шчыгрыну. Шчыгрынавая вытворчасць. Шчыгрынавы завод. // Зроблены са шчыгрыну. Шчыгрынавы пераплёт. // Падобны на шчыгрын. Шчыгрынавая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мэтр ’настаўнік’, ’майстар у якой-небудзь галіне’ (ТСБМ), ’мастак, зух’, мэтроўка ’мастачка, майстрыха’, мэтроўскізроблены па-майстэрску’ (Нас.). Праз польск. metr з франц. maitre, якое з лац. magister ’настаўнік’ (Варш. сл., 2, 930). Не выключана магчымасць паўторнага запазычання праз рус. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рызі́ны ’галёшы’ (гом., добр., чач., ветк., кам., жлоб., ЛА, 2), рэзі́на ’гумовы абутак’ (ПСл). Утворна ад рызі́на ’гума’ (гл.) у выніку метанімічнага пераносу назвы рэчыва, з якога зроблены прадмет, на сам прадмет; параўн. фу́тра ’шкура звера’, ’зімовая вопратка з такіх шкур’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Суцэ́льны ’які цягнецца без прамежкаў, перапынкаў’, ’зроблены з аднаго кавалка, не састаўны’ (ТСБМ, Нас., Байк. і Некр., Шат., Касп., Сл. ПЗБ, Сцяшк.). Укр. суці́льний, рус. дан. суце́льный ’тс’. Паводле Трубачова (Праспект, 79), узыходзіць да прасл. дыял. *sǫcělьnъjь ’тс’. Да цэлы, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scrappy

I [ˈskræpi]

adj.

1) зро́блены з рэ́штак, аста́ткаў

2) несуцэ́льны, бязла́дны, бяз су́вязі, няскла́дны

II [ˈskræpi]

adj., Sl.

задзі́рысты; сварлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВАДАСПУ́СК,

напорнае гідратэхнічнае збудаванне з вежай, у якой зроблены адтуліны для зліву вады. Размяшчаецца ў целе бетоннай плаціны, у асновах грунтавых плацін або ў берагах (тунэльны вадаспуск). Прызначаны для рэгулявання ўзроўню вады ў вадаёмах, спуску вадасховішчаў, прамывання донных наносаў, а таксама для пропуску вады ў ніжні б’еф. Забяспечваецца засаўкамі для рэгулявання расходу вады.

т. 3, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гран

1. Вузкая палоска, узараная ў склад пры сеянні бульбы на нізкім месцы. Паміж такімі палоскамі зроблены глыбокія разоры для сцёку вады (Стол.).

2. Баразна бульбы (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

археты́п

(гр. archetypon)

1) самы старажытны рукапіс твора, з якога зроблены наступныя копіі;

2) рэканструяваная або засведчаная моўная форма, зыходная для пазнейшых форм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэкалькама́нія

(фр. décalcornanie)

1) спосаб паліграфічнага пераносу каляровых малюнкаў на паперу, шкло, фарфор і іншыя матэрыялы;

2) малюнак, зроблены такім спосабам (параўн. дыяфанія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)