адбе́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Не мець магчымасці больш бегаць, скончыць бегаць. Ён ужо адбегаў сваё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэлье́ф, ‑а, м.

Скульптурны твор, у якім фігура выступае над плоскасцю больш чым на палавіну свайго аб’ёму.

[Фр. haut-rélief.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мажне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Разм. Рабіцца, станавіцца мажным. Марыля з кожным годам яшчэ больш мажнела. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкіслі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Дадаць у што‑н. кіслаты; зрабіць больш кіслым. Падкісліць боршч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палагадне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў, зрабіўся больш лагодным, памяркоўнымі. — Разведку, значыць, даручаеш мне? — спытаў палагаднелы Мазалеўскі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздрабні́цца, ‑дробніцца; зак.

1. Стаць дробным, больш дробным; раскрышыцца.

2. Тое, што і раздрабіцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарне́ць, ‑ее; незак.

Разм. Рабіцца, станавіцца больш спорным (у 1 знач.). Дождж спарнее, асталёўваецца, цэдзіць роўна. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стражэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Станавіцца больш строгім. [Максімка] складвае накрыж рукі на грудзях, з твару стражэе. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсці́ць, ‑ціць; незак., каго.

Рабіць тоўстым або больш тоўстым, надаваць выгляд тоўстага чалавека. Новая ватоўка таўсціла хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанабэ́рыстасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць фанабэрыстага. Сандэрс збянтэжыўся, куды дзелася яго фанабэрыстасць, ён яшчэ больш згорбіўся. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)