Verbum

метафі́зік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Ідэаліст, прыхільнік метафізікі.

2. перан. Чалавек, схільны да абстрактных разважанняў.

метафі́зіка, -і, ДМ -зіцы, ж.

1. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне аб нязменных першаасновах свету, якія выходзяць за межы вопыту.

2. Недыялектычны спосаб мыслення, які разглядае з’явы без уліку іх узаемнай сувязі і развіцця.

3. Што-н. незразумелае, мудрагелістае, надзвычай абстрактнае (разм.).

|| прым. метафізі́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

ме́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. гл. меціць¹.

2. мн. -і, -так. Распазнавальны знак на чым-н.

Паставіць меткі на бялізне.

ме́ткі, -ая, -ае.

1. Здольны дакладна пападаць у цэль.

М. стралок.

2. перан. Які выразна і трапна азначае што-н.

Меткае параўнанне.

|| наз. ме́ткасць, -і, ж.

метлюжо́к, -жку́, м.

Травяністая кармавая расліна сямейства злакавых.

М. лугавы.

|| прым. метлюжко́вы, -ая, -ае.

мето́дыка, -і, ДМ -дыцы, мн. -і, -дык, ж.

Сукупнасць метадаў пракгычнага выканання чаго-н., а таксама навука аб метадах навучання.

М. беларускай мовы.

|| прым. метады́чны, -ая, -ае.

метр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзінка вымярэння даўжыні ў метрычнай сістэме мер, роўная ста сантыметрам.

Квадратны м.

Пакой даўжынёй тры метры.

2. Лінейка такой даўжыні з нанесенымі на ёй дзяленнямі на сантыметры.

Складны м.

|| прым. метро́вы, -ая, -ае.

метр², -а, мн. -ы, -аў, м.

У вершаскладанні: памер верша.

Ямбічны м.

метра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да метрапалітэна, напр.: метрабуд, метрабудаўнік, метравакзал, метратраса, метралінія, метрастанцыя.

метра́ж, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Велічыня чаго-н. у метрах.

2. Плошча памяшкання ў квадратных метрах.

М. пакоя.