Verbum

маламо́цны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае дастатковых сродкаў для вядзення гаспадаркі; бедны, незаможны.

малі́твены, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да малітвы. // Прызначаны для малітвы. Малітвены дом.

маляры́я, ‑і, ж.

Інфекцыйнае захворванне, для якога характэрны прыступы ліхаманкі (у 1 знач.).

[Іт. malaria.]

мано́метр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння ціску вадкасці або газу ў замкнёнай прасторы.

[Ад грэч. manós — рэдкі, не шчыльны і metreō — вымяраю.]

земснара́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Плывучы землясосны і землечарпальны снарад для гідратэхнічных работ.

зернеплюшчы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для расплюшчвання зерня.

зубарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для апрацоўкі зубоў (у 2 знач.). Зубарэзны станок.

зу́мер, ‑а, м.

Электрычны прыбор для падачы гукавых сігналаў; пішчык. Зумер тэлефоннага апарата.

[Ням. Summer.]

іголкафі́льтр, ‑а, м.

Трубчасты фільтр, якім карыстаюцца пры будаўнічых работах для асушэння грунту.

інгаля́тар, ‑а, м.

1. Апарат для лячэння інгаляцыяй.

2. Тое, што і інгаляторый.