Verbum

металаапрацо́ўчы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі металаў.

Металаапрацоўчая прамысловасць.

металагра́фія, -і, ж.

1. Навука, якая займаецца вывучэннем структуры і фізічных уласцівасцей металаў і сплаваў.

2. Друкаванне з гравіраваных або траўленых металічных форм з паглыбленым рысункам (спец.).

|| прым. металаграфі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.) і металагра́фскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

металазна́ўства, -а, н.

Навука, якая вывучае будову і фізічныя ўласцівасці металаў і сплаваў.

|| прым. металазна́ўчы, -ая, -ае.

металало́м, -у, м.

Металічны лом², які ідзе на перапрацоўку.

Збор металалому.

металано́сны, -ая, -ае.

Які мае ў сваім складзе метал.

М. пласт.

|| наз. металано́снасць, -і, ж.

металапрака́тны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да пракаткі металаў.

М. завод.

металапрамысло́васць, -і, ж.

Прамысловаць, якая займаецца вытворчасцю металаў і вырабаў з іх.

|| прым. металапрамысло́вы, -ая, -ае.

металарэ́зны, -ая, -ае.

Які служыць для апрацоўкі металаў рэзаннем.

М. станок.

металі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.)

1. Рабочы металапрамысловасці.

2. Выканаўца або прыхільнік рок-музыкі.

метало́ід, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Устарэлая назва неметала.

|| прым. метало́ідны, -ая, -ае.