фарцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто займаецца спекуляцыяй рэчамі, звычайна перакупленымі ў чужаземцаў.

|| ж. фарцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. фарцо́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фашы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік фашызму, член фашысцкай арганізацыі.

|| ж. фашы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фашы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́бра², -ы, ж. (спец.).

Трывалая папяровая маса, апрацаваная хімічным спосабам і спрасаваная, якая замяняе скуру, а таксама з’яўляецца ізаляцыйным матэрыялам.

|| прым. фі́бравы, -ая, -ае.

Ф. чамадан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філатэлі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца калекцыянаваннем марак.

|| ж. філатэлі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. філатэлі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

футбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

|| ж. футбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. футбалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хабато́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. гл. хобат.

2. Орган ссання ў членістаногіх жывёл у выглядзе выцягнутага ў трубку ротавага прыдатка.

|| прым. хабатко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хакеі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў хакей.

|| ж. хакеі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. хакеі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлыст¹, -а́, М -сце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Спілаванае дрэва з верхавінай, ачышчанае ад сукоў (спец.).

2. Тонкі, гнуткі дубец, плётка.

|| прым. хлысто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храно́граф¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Помнік старажытнай пісьменнасці, які паведамляе ўсеагульную гісторыю звычайна па біблейскіх легендах і візантыйскіх крыніцах.

Візантыйскія хранографы.

|| прым. хранаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хромалітагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

Літаграфічны спосаб друкавання некалькімі фарбамі, а таксама адбітак (малюнак), зроблены такім спосабам.

|| прым. хромалітаграфі́чны, -ая, -ае і хромалітагра́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)