Verbum

маро́злівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і марозны. Ясныя былі дні, і марозлівыя, і, як заўсёды ў тую восень, ціхія. Чорны.

ме́шаны ​¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад мясіць.

ме́шаны ​², ‑ая, ‑ае.

Тое, што і мяшаны (у 1 знач.).

міргатлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і мігатлівы. Неяк адразу і густа высыпалі на ўсім небе зоры, буйныя, міргатлівыя. Сачанка.

мурзі́ла, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Тое, што і мурза.

наёмнік, ‑а, м.

1. Салдат або афіцэр, які служыць у наёмнай арміі. Армія з наёмнікаў.

2. Тое, што і найміт.

недалічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., што і чаго.

1. Не закончыць лічэння, падлікаў чаго‑н.

2. Тое, што і недалічыцца.

неўспадзе́ўкі, прысл.

Тое, што і неспадзеўкі. Неўспадзеўкі дзверы адчыняюцца, увальваецца ў хату п’яны Пранцісь Пустарэвіч, за ім — яго жонка. Купала.

павучы́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і павуковы. Нічыпар бярэ мятлу, з усяго маху б’е па карункавых узорах павучынага рукадзелля. Асіпенка.

пагарджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і пагардлівы.

2. У граматыцы — які мае ці ўносіць адценне пагардлівасці, зневажальнасці. Пагарджальны суфікс.

паджы́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пажылы. Міхал калодку падстаўляе. Уздыхнуў Ксавэры і сядае. То быў мужчына ўжо паджылы. Колас.