лігні́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да лігніту. Лігнітны вугаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літахрамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Выкананы літаграфскім спосабам у фарбах. Літахрамічная карціна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люмінесцэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец. Халоднае свячэнне газу, вадкасці або цвёрдага цела.

[Ад лац. lumen — святло і суфікс escent, які азначае слабае дзеянне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́пус, ‑у, м.

Спец. Адзін з відаў туберкулёзу скуры; туберкулёзная ваўчанка.

[Ад лац. lupus — воўк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малочнакі́слы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ўтварае, дае малочную кіслату. Малочнакіслыя бактэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пліяцэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пліяцэну. Пліяцэнавая эпоха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плодавыгна́нне, ‑я, н.

Спец. Выгнанне, знішчэнне зародка, плода (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плюснявы́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які мае адносіны да плюсны. Плюснявая косць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полісемі́я, ‑і, ж.

Спец. Наяўнасць у аднаго слова некалькіх значэнняў; мнагазначнасць.

[Ад грэч. poly — многа і sēma — знак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рта, нескл., н.

Спец. Паштова-тэлеграфныя расходы, якія аплачваюцца заказчыкамі, кліентамі.

[Іт. porto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)