protective

[prəˈtektɪv]

adj.

1) ахо́ўны, які́ прыкрыва́е; абараня́льны, абаро́нны, абаро́нчы

2) Econ. пратэкцы́йны, пратэкцыяні́сцкі

a protective tariff — пратэкцы́йны тары́ф

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

anesthetic

[,ænəsˈӨetɪk]

1.

n.

сро́дак на абязбо́льваньне, нарко́тык -у m.

2.

adj.

1) які абязбо́львае, анэстэзі́йны

2) абязбо́лены, нячу́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

windy

[ˈwɪndi]

adj.

1) ве́траны, вятры́сты

windy weather — ве́транае надво́р’е

2) шматсло́ўны, гаваркі́, гаварлі́вы

3) які́ пу́шыць, выкліка́е га́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

general hospital

1) шпіта́ль агу́льнага ты́пу

2) вайско́вы шпіта́ль, у які́ пераво́зяць хво́рых або́ ра́неных з паляво́га шпіталю́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

genteel

[dʒenˈti:l]

adj.

1) які́ нале́жыць да вышэ́йшага грама́дзтва; сьве́цкі, шляхо́цкі, informal па́нскі

2) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны; мо́дны; элега́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Валы́ндзік ’валында, хлопчык, які не сядзіць дома’ (Нас.). Да валындацца, валандацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жгіў-жгіў ’гукапераймальны выклічнік, які імітуе гук пілы’ (полац., Нар. лекс., 22).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Марочлівы ’няшчыры, які хлусіць, віляе ў розныя бакі’ (Растарг.). Да марока (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плы́ўкі ’плывучы, які лёгка размываецца (аб грунце)’ (ТСБМ). Да плысці, плыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спо́рнік ‘дамавік, які прыносіць спор’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Да спор1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)