сле́дам прысл hinterhr;

сле́дам за … nach (D), hnter … (D);

ісці́ сле́дам за кім j-m (auf dem Fße) flgen; hnter j-m her ghen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прогре́сс прагрэ́с, -су м.;

прогре́сс во всех областя́х нау́ки и те́хники прагрэ́с ва ўсіх галіна́х наву́кі і тэ́хнікі;

идти́ по пути́ прогре́сса ісці́ па шляху́ прагрэ́су;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

along [əˈlɒŋ] adv., prep. уздо́ўж, наўсця́ж;

walk along the road ісці́ па даро́зе;

sail along the coast плы́сці ўздо́ўж бе́рага

get along with smb. ла́дзіць, жыць у зго́дзе з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

snow2 [snəʊ] v. ісці́ (пра снег);

It is snowing. Ідзе снег.

snow under [ˌsnəʊˈʌndə] phr. v.

1. зано́сіць сне́гам

2. зава́льваць, загружа́ць (працаю);

She was snowed under with work. Яе завалілі работаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zmierzać

zmierza|ć

незак.

1. накіроўвацца; ісці;

~ć szybkim krokiem — шпарка ісці;

2. ( do czego, ku czemu) мець на ўвазе (што); хіліць (да чаго);

do czego ~sz? — што ты маеш на ўвазе?; да чаго ты вядзеш?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Нава́ла ’стыхія, напасць’ (БРС, Байк. і Некр.), ’напасць, нападзенне’ (Касп.), ’бяда, гора’ (Сцяшк.), ’прымус, непрыемная прэтэнзія, патрабаванне; нападзенне; бура’ (Др.-Падб., Гарэц.), ’націск’ (Яруш.), польск. nawała ’націск, вялізны наплыў; стыхія’, ’навальніца’, ’прымус’. Да *valъ, valiti, параўн. валі́ць ва́ламісці вялікай масай, натоўпам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нады́баць ’натрапіць, сустрэць’ (Сцяшк. Сл.; Сцяц., в.-дзв., Шатал.), надыбаць ’наткнуцца, набрысці’ (слонім., Нар. лекс.; Сл. ПЗБ), параўн. надыбаць рой ’знайсці ў лесе дупло з роем’ (ашм., З нар. сл.). Да ды́бацьісці, чыкільгаць’ (гл.), параўн. надыйсці́ ’натрапіць’: надышоў на грыбы (Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́рса ’перхаць’ (петрык., Шатал.). З пёрка (гл. псірхі© аформлепае пад уплывам перса ’пілаванне’ (ПСл), гл. пярса. Гл. таксама перець/. Параўн. рус. перша ’перхаць’, а таксама лаг. parsiu̯s ’шматкі, камякі попелу, снегу’, perstaiісці дробнымі сняжынкамі’ < і.-е. parsa ’пыл’ (Траўтман, 207).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пліса́к, плысак ’плытагон, плытнік’ (Маслен.; іван., кобр. Нар. лекс.; ТС). З польск. flisak ’тс’ (< flis ’сплаў тавараў па рацэ’: iść na flisісці на ваду’ < ням. fliess‑wasser ’тс’, Банькоўскі, 1, 376); паводле Слаўскага (1, 232), польскае flis з ням. Flösse ’сплаў леса’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тры́чы ‘тройчы, тры разы’ (Бес.; арш., Мат.). Параўн. укр. три́чі, три́чи ‘тс’. Паводле Карскага (2–3, 72), да тры‑ з суф. ‑чы, як у двойчы, тройчы (гл.); апошні ідэнтыфікуецца з іменнай формай *jьtjь ‘ход’ ад дзеяслова *jьti (гл. ісці). Гл. ЕСУМ, 5, 642.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)