перашко́дзіць stören vt; híndern vt;

ты перашко́дзіў мне працава́ць du hast mich bei der Árbeit gestört;

надво́р’е перашко́дзіла адлёту das Wétter hat den Ábflug verhíndert;

гэ́та не перашко́дзіла б на́шай спра́ве es würde únserer Sáche nicht scháden; es wäre únserer Sáche nicht ábträglich (высок)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

anything [ˈeniθɪŋ] pron.

1. (y пыт. ск.) што-не́будзь;

Is there anything you need? Вам што-небудзь патрэбна?

2. (y адм. ск.) нічо́га;

He doesn’t do anything. Ён нічога не робіць.

3. (y сцвярдж. ск.) усё; усё, што хо́чаш/хо́чаце;

I like gardening better than anything. Больш за ўсё я люблю працаваць у садзе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Век ’жыццё, вечнасць, час і да т. п.’ Ст.-рус. вѣкъ ’тс’, рус. век, укр. вік, польск. wiek, чэш. věk, ст.-слав. вѣкъ, балг. век, серб. ве̑к і г. д. Прасл. *věkъ ’век, жыццё, вечнасць і г. д.’ (з даўняга *voi̯kos, а гэта аблаутная форма да і.-е. *u̯ei̯k‑ ’сіла, выяўляць сілу’, літ. viẽkas ’сіла, жывучасць, жыццё’, veĩkti ’штосьці рабіць, працаваць’, véikus ’хуткі’, vỹkis ’жыццё, жывасць’, vikrùs ’бадзёры’, лац. vincere ’перамагаць’, ст.-ісл. veig ’сіла, моцнасць’, vīg ’барацьба’, гоц. weihan, ст.-в.-ням. wīgan ’змагацца’. Сюды прасл. *věčьnъ ’вечны’ (ст.-рус. вѣчьныи, бел. ве́чны, рус. ве́чный, укр. ві́чний, польск. wieczny, чэш. věčný, ст.-слав. вѣчьнъ, балг. ве́чен, серб. ве̏чан і г. д.). Гл. Фасмер, 1, 286.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасабі́ць, пасо́біць, пасо́біці, пособы́ты ’дапамагчы’ (Грыг., Касп., Бяльк., Др.-Падб., Бір., Сл. ПЗБ; бялын., Янк. Мат.), пасобнік ’памочнік’, пасоба, пасобка ’дапамога’ (Нас., Касп.). Укр. пособити ’дапамагчы’, рус. пособить ’тс’, пособие ’дапамога’, серб.-харв. пособа ’тс’, ст.-слав. пособие ’дапамога ў вайне’, ’саюзнікі’, ст.-чэш. zpósobiti, чэш. (z)působit, славац. pôsobiť ’дзейнічаць, выклікаць (радасць, смутак і інш.), рабіць (уражанне), працаваць у якасці каго-н.’ Утвораны ад выразу po sobě ’рабіць нешта ў належным парадку, упарадкаваць адзін за адным’ (Міклашыч, 331; Голуб-Копечны, 306; Голуб-Ліер, 406; Фасмер, 3, 340). Махэк₂ (500) мяркуе, што спачатку ст.-чэш. zpósobiti было вайсковым тэрмінам, абазначаўшым ’ставіць, складаць адзін за адным’. Няясна, аднак, як развілося значэнне ўсх.- і паўд.-слав. лексем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гнуць, гну, гнеш, гне; гнём, гняце́, гнуць; гні; гну́ты; незак., каго-што.

1. Надаваць чаму-н. дугападобную, выгнутую форму.

Г. дугі.

2. перан. Падпарадкоўваць, гнясці.

3. Нагінаць уніз, прыгінаць.

Вецер гне бярозу да зямлі.

4. перан., без дап. Весці гутарку, размову, накіроўваючы яе на дасягненне якой-н. мэты; схіляць (разм.).

Ведаю, куды ты гнеш.

◊

Гнуць на свой капыл (разм., неадабр.) — рабіць па-свойму.

Гнуць сваю лінію (разм.) — настойліва дамагацца чаго-н.

Гнуць спіну (горб) (разм.) —

1) многа і цяжка працаваць на каго-н.;

2) пакланяцца, угоднічаць перад кім-н.

Гнуць у тры пагібелі (разм.) — моцна, жорстка прыгнятаць.

|| зак. пагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты і сагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты.

|| наз. гнуццё, -я́, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

garden

[ˈgɑ:rdən]

1.

n.

1)

а) гаро́д -у m.; гаро́дчык -а m. (для кве́так)

б) сад -у m.

botanical garden — батані́чны сад

2) парк -у m.

2.

v.i.

працава́ць у гаро́дзе

3.

v.t.

апрацо́ўваць, абрабля́ць гаро́д; разво́дзіць сад

4.

adj.

гаро́дны, садо́вы

•

- garden bed

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ply

I [plaɪ]

v., -plied, -plying

1) займа́цца

2) шчы́ра працава́ць, наляга́ць на што

3) дапы́твацца, шмат пыта́цца

4) рэгуля́рна курсава́ць (пра аўто́бус)

II [plaɪ]

n., pl. plies

таўшчыня́ f.; пласт -у, слой -ю m., сто́лка f.

three-ply rope — вяро́ўка з трох па́смаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

уме́ць können* vt; verstéhen* vt;

уме́ць спява́ць síngen können*;

уме́ць малява́ць málen können*, zu málen verstéhen*;

ён уме́е працава́ць самасто́йна er verstéht [ist im Stánde] sélb(st)ständig zu árbeiten;

зраблю́, як уме́ю ich werde es tun, so gut ich kann;

◊ гэ́та трэ́ба уме́ць! разм das will gekónnt sein!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

нагру́зка ж

1. (дзеянне) Beláden n -s, Verláden n -s;

2. камерц (груз) Last f -, -en, Ládung f -, -en;

3. тэх Belástung f -, -en, Beánspruchung f -, -en;

працава́ць з по́ўнай нагру́зкай voll áusgelastet sein;

4. (колькасць работы, ступень занятасці) Belástung f -, -en; Stúndensoll n - і -s (настаўніка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ра́зам прысл

1. zusámmen; geméinsam, geméinschaftlich;

працава́ць ра́зам над чым-н zusámmen [geméinsam] an etw. (D) árbeiten;

2. разм (адначасова) zúgleich;

ра́зам з тым zúgleich, gléichzeitig, danében;

ра́зам узя́ты zusámmengenommen;

усё ра́зам узя́тае álles in állem;

3. (у адзін прыём) auf éinen Schlag; auf éinmal; in éinem Schwung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)