набудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
Пабудаваць у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
Пабудаваць у вялікай колькасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паку́тлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які прычыняе пакуты, мукі.
2. Які выяўляе пакуту, муку; выкліканы пакутай, мукай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́сьба, ‑ы,
Зварот да каго‑н. з заклікам задаволіць якія‑н. патрэбы, жаданні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прамёрзлы і праме́рзлы, ‑ая, ‑ае.
1. Які прамёрз.
2. Які зацвярдзеў ад марозу на вялікую глыбіню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасо́ўка, ‑і,
1.
2. Перасовачная бібліятэка, кінаўстаноўка, выстаўка і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
беласне́жны, ‑ая, ‑ае.
Падобны колерам на снег, вельмі белы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзянёк, ‑нька,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дысана́нс, ‑у,
1. Негарманічнае спалучэнне музычных гукаў, парушэнне сугучнасці;
2.
[Фр. dissonance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хуліга́нства, ‑а,
Грубае парушэнне правіл грамадскага парадку, якое выражае яўную непавагу да грамадства, да годнасці чалавека; крайняе бясчынства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адзі́н,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)