танінавы, ‑ая, ‑ае.

У якім знаходзіцца танін. Танінавыя фарбавальнікі. Танінавая мазь. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе таніну. Танінавая пратрава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэін, ‑у, м.

Рэчыва, якое знаходзіцца ў зернях кавы, чайным лісці і выкарыстоўваецца медыцынай як узбуджальны сродак; кафеін.

[Фр. théine ад лац. thea — чай.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферментаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Спец.

1. Знаходзіцца ў стане ферментацыі.

2. што. Падвяргаць ферментацыі. Ферментаваць чайнае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вісець дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Будучы прымацаваным да чаго-н., знаходзіцца ў вертыкальным становішчы без апоры.

    • Люстра вісіць над сталом.
    • Аб’ява вісіць на дзвярах.
    • Капялюш вісіць на вешалцы.
    • Самалёты вісяць над полем бою (пераноснае значэнне: лятаюць, кружачыся).
    • Сукенка з аднаго боку вісіць (спадае, не аблягае фігуру).
    • В. у паветры (пераноснае значэнне: знаходзіцца ў няпэўным становішчы).
    • В. на тэлефоне (пераноснае значэнне: часта і доўга гаварыць па тэлефоне; размоўнае).

  2. Выдавацца, выступаць уперад якой-н. сваёй часткай, навісаць.

    • Скала вісела над дарогай.
    • Бяда вісела над галавой (пераноснае значэнне).

Фразеалагізмы:

  • Вісець над каркам (размоўнае) — дакучаць каму-н.
  • Вісець на валаску (размоўнае) — знаходзіцца ў небяспечным становішчы.
  • Вісець на карку (размоўнае неадабральнае) — быць на ўтрыманні ў каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

◎ Лагоўе ’логава, месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’ (Сцяшк.), лагоуя ’лежыва’ (Сл. паўн.-зах.). Да логава (гл.), трансфармаванае суфіксам ‑ьje.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бягучы прыметнік

  1. Які знаходзіцца ў руху.

    • Бягучая вада.
    • Шукай бягучага ваўка след.

  2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

    • Бягучыя справы.
    • Б. момант.
    • Бягучы рахунак — рахунак укладчыка ў ашчадным банку.

|| назоўнік: бягучасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

правы​1 прыметнік

  1. Які знаходзіцца, размешчаны з боку, што з’яўляецца процілеглым леваму.

    • Правая рука (таксама.: галоўны памочнік).
    • П. бераг ракі.

  2. У палітыцы: кансерватыўны, рэакцыйны, варожы ўсякаму прагрэсу.

    • Чалавек правых поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

звісаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Быць апушчаным уніз, знаходзіцца ў вісячым становішчы.

    • Валасы звісалі на лоб.

  2. Вісець няроўна, не аблягаючы плячэй, стану (пра вопратку).

    • Адзенне звісае з плячэй.

|| закончанае трыванне: звіснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кабальны прыметнік

  1. Які мае адносіны да кабалы (у 1 знач.), знаходзіцца ў кабале (у 2 знач.).

    • Кабальная залежнасць.

  2. пераноснае значэнне: Які з’яўляецца кабалой (у 2 знач.), вельмі цяжкі.

    • Кабальныя ўмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

zenit, ~u

м. зеніт;

być u ~u sławy — знаходзіцца ў зеніце славы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)