ізаме́трыя

(ад іза- + -метрыя)

захаванне прапорцый органаў і частак цела ў перыяд росту арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізапахі́ты

(ад іза- + гр. pachys = тоўсты)

ізалініі таўшчыні геалагічных адкладаў аднаго ўзросту або складу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізапрапано́л

(ад іза- + прапан + -ол)

найпрасцейшы другасны спірт аліфатычнага рада; выкарыстоўваецца ў вытворчасці ацэтону.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізагло́са

(ад іза- + глоса)

лінія на дыялекталагічнай карце, якая абазначае граніцу пашырэння асобнай моўнай з’явы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізакефа́лія

(ад іза- + гр. kehpale = галава)

размяшчэнне галоў на адным узроўні ў рэльефах і жывапісе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізалатэ́рмы

(ад іза- + гр. allos = іншы + -тэрмы)

ізалініі змены тэмпературы паветра за пэўную адзінку часу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізалейцы́н

(ад іза- + лейцын)

неабходная для чалавека і жывёл амінакіслата, якая ўваходзіць у склад бялкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізане́фы

(ад іза- + гр. nephos = воблака)

ізалініі хмарнасці ў дадзены момант або за пэўны перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізатэрмі́чны

(ад іза- + гр. therme = цеплыня);

і. працэс — тэрмадынамічны працэс, які адбываецца пры пастаяннай тэмпературы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізаасмі́я

(ад іза- + гр. osmos = штуршок)

адносная пастаяннасць асматычнага ціску ў вадкіх асяроддзях і тканках арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)