падсма́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -сма́ж; -жаны; зак., што і чаго.

Прыгатаваць для яды смажаннем або абсмажыць зверху.

П. грыбоў.

|| незак. падсма́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падсма́жванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

eatable

[ˈi:təbəl]

adj.

ядо́мы, прыда́тны да яды́ (спажыва́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак., да чаго (разм.).

Атрымаць доступ, дабрацца да чаго-н. вельмі жаданага, патрэбнага.

Д. да яды.

|| незак. дарыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

úngenießbar, ungeníeßbar

a неядо́мы, непрыда́тны да яды́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ненасы́тны, -ая, -ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; прагны да яды.

Н. звер.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае.

Ненасытная цяга да ведаў.

|| наз. ненасы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіра́вы, -ая, -ае.

Прадраны, з дзіркамі.

Дзіравая кішэня.

Дзіравая лодка.

◊

Дзіравая барада (разм., жарт.) — пра таго, хто абліваецца стравай у час яды.

Дзіравая галава (жарт.) — пра чалавека з дрэннай памяццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забла́жыць, ‑жыць; безас. зак., каму.

Разм. Зрабіцца дрэнна, блага. Яму заблажыла ад яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спі́ткі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Недапітыя рэшткі чаго‑н.

•••

Спіткі-з’едкі — рэшткі яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

еда́

1. (действие) яда́, род. яды́ ж.;

2. (пища) е́жа, род. е́жы ж., разг. яда́, род. яды́ ж.;

не притро́нуться к еде́ не дакрану́цца да е́жы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

працярпе́ць, ‑цярплю, ‑церпіш, ‑церпіць; зак.

Цярпліва перанесці што‑н.; перацярпець. Працярпець дзень без яды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)