арабі́на ж

1. (ягада) Ébereschenbeere f -, -n, Vógelbeere f;

2. (дрэва) Éberesche f -, -n; Vógelbeerbaum m -(e)s, -bäume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ГАРБУ́ЗІНА,

шматнасенны несапраўдны ягадападобны плод кветкавых раслін, звычайна з сакаўнымі прамежкавым і ўнутр. слаямі каляплодніка (меза- і эндакарпа), плацэнтамі і тоўстым, шчыльным або цвёрдым вонкавым экзакарпам. Ва ўтварэнні гарбузіны прымае ўдзел кветаложа. Марфалагічна гарбузіна — ніжняя паракарпная ягада. Характэрна для агурка, гарбуза, кавуна, дыні і інш. раслін з сям. гарбузовых.

т. 5, с. 56

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Béere

f -, -n я́гада

~n lésen* — збіра́ць я́гады

in die ~n géhen* — хадзі́ць у я́гады

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рабі́на ж бат

1. (ягада) Ébereschenbeere f -, -n, Vógelbeere f;

2. (дрэва) Éberesche f -, -n, Vógelbeerbaum m -(e)s, -bäume (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Баранюхі ’брусніцы’ (Бесар.). Параўн. польск. baraniucha ’талакнянка, мядзведжая ягада, Arctostaphylos L.’ Ад бара́н 1 (гл.), але матывіроўка назвы няясная. Для брусніц падобнае слова, здаецца, не сустракаецца ў іншых мовах. Таму можна меркаваць, што назва выпадковая і перанесеная з нейкай іншай расліны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Палуні́ца ’ягада’ (Мат. Гом.). З кантэкста відаць, што маюцца на ўвазе палявыя трускалкі. Полуні́ця ’суніца’ (Крачк.). Рус. полени́ка ’марошка’, наўг. ’кастяница’, паўдн. полуни́ца ’трускалкі’, кур. поле(о)ви́чник, наўг. полевни́ца ’тс’, укр. полени́чник ’трускалкі (сама расліна)’. Ад поле (Даль, 3, 258).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Недагоніч, недого́ніч ’недаразвітае зерне ў коласе; запозненыя ў развіцці каноплі; парасткі збожжавых культур, якія затрымаліся ў сваім развіцці на стадыі кушчэння’, недого́ніца ’недаразвітае зерне ў коласе; дробная недаспелая ягада’ (ТС). Ад не дагнаць, г. зн. ’тое, што не змагло дагнаць у росце іншых’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

berry

[ˈberi]

1.

n. pl. -ries

1) я́гада f., dim., я́гадка f.

2) зе́рне n., крупі́нка f.

2.

v.t.

1) зьбіра́ць я́гады

2) радзі́ць я́гады

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ваўка, належыць ваўку. Воўчыя зубы. Воўчае логава. // Уласцівы ваўку. Воўчая хітрасць. Воўчая хада. // Зроблены са скуры ваўка. Воўчае футра.

2. перан. Звярыны, чалавеканенавісніцкі. Воўчыя законы. Воўчая мараль.

•••

Воўчае мяса гл. мяса.

Воўчы апетыт гл. апетыт.

Воўчы білет (пашпарт) гл. білет.

Воўчыя грыбы гл. грыб.

Воўчыя ягады гл. ягада.

Воўчая яма гл. яма.

Хадзіць у воўчай шкуры гл. хадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́чкі мн бат

1. (ягада) Johánnisbeere f -, -n;

чырво́ныя парэ́чкі róte Johánnisbeere;

чо́рныя парэ́чкі разм schwarze Johánnisbeere;

2. (куст) Johánnisbeerstrauch m -(e)s, -sträucher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)