вадзя́нка, ‑і,
1. Хвароба, пры якой у тканках і поласцях цела збіраецца вадкасць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадзя́нка, ‑і,
1. Хвароба, пры якой у тканках і поласцях цела збіраецца вадкасць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
база́льтавы, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з базальту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
куды́-не́будзь,
У нейкае месца, у нейкім напрамку; усё роўна куды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўце́нь, ‑ю,
Негусты цень; слаба асветленае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пражэ́ктар, ‑а,
Асвятляльны прыбор, які з дапамогай аптычнай сістэмы пасылае яркі пучок прамянёў у пэўным напрамку.
•••
[Фр. projecteur ад лац. projectus — кінуты наперад.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хрумст, ‑у,
Хруст, трэск.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шква́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца шквалам, са шкваламі (у 1 знач.).
2. Моцны, масіраваны (пра стрэльбу).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кадзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Зашыфраваць (зашыфроўваць); паведамленне пэўнымі ўмоўнымі знакамі 1 (кодам).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мро́іва, ‑а,
Тое, што і марыва (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піяні́на,
Від фартэпіяна, які мае форму высокай плоскай скрыні з вертыкальна нацягнутымі струнамі, з выступаючай наперадзе часткай, дзе размешчана клавіятура.
[Іт. pianino.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)