скуф’я́, -і́, -е́й, ж.

Востраканечная мяккая шапка з чорнага або фіялетавага аксаміту ў праваслаўнага духавенства.

|| памянш. скуфе́йка, -і, ДМ -фе́йцы, мн. -і, -фе́ек, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сму́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Шкурка, знятая з нованароджанага ягняці некаторых каштоўных парод, а таксама футра такога ягняці.

|| прым. сму́шкавы, -ая, -ае.

Смушкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́чманка ж., разг. (форменная шапка с козырьком) ми́чманка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bathing cap

гумо́вая ша́пка для пла́ваньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папа́ха

(азерб. papag)

высокая футравая шапка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пы́жыкавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра пыжыка. Пыжыкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабалёвы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з футра собаля. Сабалёвая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лахма́ты, -ая, -ае.

1. Які мае доўгую, густую поўсць; касматы.

Л. сабака.

Лахматая шапка.

2. Які мае ўскудлачаныя валасы.

Л. чалавек размахваў рукамі.

|| наз. лахма́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

south-wester [ˌsaʊθˈwestə] n.

1. паўднёва-захо́дні ве́цер; зюйд-вест

2. непрамака́льная ша́пка, зюйдве́стка (у маракоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вор зло́дзей, -дзея м., мн. зладзе́і, -дзе́яў,

◊

на во́ре ша́пка гори́т погов. на зло́дзеі ша́пка гары́ць; ≅ хто парася́ ўкраў, таму́ ў вуша́х пішчы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)