Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Піч ’рагавы стрыжань пяра’, ’цвёрдая частка пяра (з крылаў і хваста)’ (стаўб., ЛА, 1). Да пішчіігл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АРТАДО́КСІЯ
(ад грэч. orthodoxia правільная думка),
цвёрдая паслядоўнасць, прыхільнасць да традыцый, асноў якога-небудзь вучэння, светапогляду, якая цалкам выключае нават нязначныя адхіленні. Артадоксія ў рэлігіі — прававер’е, няўхільнае прытрымліванне традыцыйнага вучэння царквы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Тарара́ка ’цвёрдая частка пяра (з крылаў і хваста)’ (слуц., ЛА, 1), ’рагавы стрыжань пяра’ (слуц.Жыв. св.). У аснове назвы — гукаперайманне, параўн. та́ркаць ’крычыць (пра гусей)’, гл. Цвёрдая частка пяра выкарыстоўвалася для свісткоў і дудачак: “Гого-гого, гусачок! // Зрабі хлопчыку свісток // З беласнежнага крыла // Ды з бліскучага пяра” (саліг., Дзіц. фальклор, 137).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стумбе́ль ‘цвёрдая частка сцябла’ (швянч., Сл. ПЗБ). З літ.дыял.stumbẽlis, літаратурнае stambẽlis ‘тс’ (там жа, 613).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
апо́ка1, ‑і, ДМ апоцы, ж.
Спец. Прыстасаванне, у якім робіцца ліцейная форма.
апо́ка2, ‑і, ДМ апоцы, ж.
Асадкавая цвёрдая лёгкая горная парода, багатая на крэменязём.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакана́насць, ‑і, ж.
Цвёрдая ўпэўненасць у чым‑н. Браты .. Ліскоўскія гаварылі многа, з вялікай перакананасцю, гаварылі так, як бы толькі ў іх адчынены вочы на ўсе праявы жыцця.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скары́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Цвёрды вонкавы слой хлеба, батона і пад.
Цвёрдая с. ў пірага.
2. Верхні зацвярдзелы слой чаго-н.
Снегавая с.
|| памянш.скары́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).
|| прым.скары́нкавы, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абца́с
(польск. obcas, ад ням. Absatz)
цвёрдая набойка на падэшве абутку пад пятой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
артадо́ксія
(гр. orthodoksia)
нязменная прыхільнасць да якога-н. вучэння, цвёрдая паслядоўнасць у поглядах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)