мо́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад марыць (у 1, 4 знач.).
2. у знач. прым. Худы, замораны.
3. у знач. прым. Апрацаваны марылкай (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчэ́пка ж. ще́пка, щепа́;
◊ худы́ як ш. — худо́й как ще́пка;
і за ~ку зно́йдзе прычэ́пку — посл. ни за что́ ни про что́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
bony
[ˈboʊni]
adj. -ier, -iest
1) касьцяны́; касьці́сты
bony fish — касьцістая ры́ба
2) худы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
схудне́лы, ‑ая, ‑ае.
Моцна пахудзелы, худы. [Шабуніха] азірнулася на голас, убачыла старую жанчыну са схуднелым, зняможаным тварам. Мележ. Дзіця так і заснула ў .. [дзеда] на руках — бруднае, схуднелае і стомленае. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mizerak
м.
1. разм. худы чалавек;
2. разм. бядняк
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Сухандра́ ’вельмі худы чалавек’ (Янк. 3.). Вытворнае ад сухі ’худы’ пры дапамозе экспрэсіўнага суф. ‑андра, рэдкага словаўтваральнага элемента, прадстаўленага таксама на перыферыі моўнай тэрыторыі, параўн. suxandrá ’тс’ (Саевіч, Derywacja, 401).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сіве́нькі, ‑ая, ‑ае.
Памянш.-ласк. да сівы. Дзеду было гадоў шэсцьдзесят пяць: сівенькі, худы, з ружовай лысінай. Бядуля. Папараць абсела мятліца, сівенькая, дробненькая — дрыжыць нават тады, калі няма ветру. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ку́ндзевы ’худы, змарнелы’ (ТС). Да кундзель (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Падхля́бісты ’худы’ (КЭС, карэл.). Да хлябы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
rake1 [reɪk]n. гра́блі;
a croupier’s rake лапа́тка круп’е́
♦
as lean/as thin as a rake худы́ як шкіле́т; сухі́ як шчэ́пка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)