дама́шні в разн. знач. дома́шний;

д. тэлефо́н — дома́шний телефо́н;

~нія непрые́мнасці — дома́шние неприя́тности;

д. хала́т — дома́шний хала́т;

лячы́цца ~німі сро́дкамі — лечи́ться дома́шними сре́дствами;

~няя жывёла — дома́шние живо́тные;

д. а́рышт — дома́шний аре́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wrapper [ˈræpə] n.

1. абго́ртка;

a postal wrapper бандэро́ль

2. чахо́л (ад пылу)

3. AmE жано́чы хала́т, пеньюа́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пупы́рыцца, ‑рыцца; незак.

Абл. Пакрывацца пупырышкамі, быць пакрытым пупырышкамі. У жанчыны — перапэцканыя ў кроў рукі, халат, нават нос, а плечы пупырацца «гусінай скурай». Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дама́шні, -яя, -яе.

1. Які адносіцца да дома, сям’і, прызначаны для карыстання дома.

Д. тэлефон.

Д. халат.

2. Зроблены, прыгатаваны дома або прызначаны для выканання дома.

Д. хлеб.

Дамашняе заданне.

3. Сямейны, прыватны.

Дамашняе выхаванне.

4. Свойскі, не дзікі.

Дамашнія жывёлы.

5. у знач. наз. дама́шнія, -іх. Члены сям’і (разм.).

Нашы дамашнія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́ць², пару́, по́раш, по́ра; пары́; незак., што.

1. Разразаць, раз’ядноўваць па швах (сшытае).

П. стары халат.

2. У выразах: пароць глупства (разм.) — рабіць або гаварыць абы-што; пароць гарачку (разм., неадабр.) — рабіць што-н. неабдумана, паспешліва.

|| зак. распаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты (да 1 знач.).

|| наз. по́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паранджа́, ‑ы, ж.

Шырокі доўгі халат з валасяной сеткай, якой мусульманскія жанчыны ў Сярэдняй Азіі закрывалі твар ад чужых людзей. Ісламскае цемрашальства закрывалі твар жанчыны.. паранджой. «Работніца і сялянка».

[Араб. farānğa.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арышта́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які мае адносіны да арыштанта. Арыштанцкі халат. Арыштанцкія роты, камеры.

2. у знач. наз. арышта́нцкая, ‑ай, ж. Памяшканне для кароткачасовага ўтрымання арыштантаў. Сядзець у арыштанцкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ле́йба ’неахайная, гультаяватая асоба’ (брэсц., Нар. лекс.), клец. ’смаркаты, неахайны чалавек’ (там жа). Разам з польск. лэнчыцк. lejba ’вялікае, нязграбнае адзенне, халат’ запазычана з ням. дыял. leib ’блуза, кофтачка’ (Слаўскі, 4, 121), магчыма, праз ідыш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маскіро́вачны вайск Trn(ungs)-;

маскіро́вачны хала́т Trnhemd n -e(s), -en; Schnehemd n (белы);

маскіро́вачная кама́нда Trntrupp m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Бушла́т. Рус. бушла́т, укр. бушла́т. Слова няяснага паходжання. Гінцэ (ZfSl, 5, 524) выводзіў з ням. Buschurunk ’матроская куртка, блуза і г. д.’ (з кантамінацыяй са словам халат). Кіпарскі зыходзіў з ням. Brustlatz ’нагруднік’ (гэту версію прымае Рудніцкі, 281).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)