матэ́рыя, -і, ж.

1. Аб’ектыўная рэальнасць, якая існуе па-за чалавечай свядомасцю і незалежна ад яе.

Формы існавання матэрыі.

2. Рэчыва, з якога складаюцца фізічныя целы прыроды.

Будова матэрыі.

3. Тканіна, матэрыял (у 4 знач.; разм.).

4. перан. Прадмет размовы, тэма.

Гутарыць аб высокай матэрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

exercise​1 [ˈeksəsaɪz] n.

1. практыкава́нне

2. трэніро́ўка; зара́дка;

take exercise рабі́ць зара́дку, фізі́чныя практыкава́нні

3. pl. mil. exercises мане́ўры, вучэ́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надлама́цца, -ламлю́ся, -ло́мішся, -ло́міцца; -лама́ўся, -ма́лася; -ламі́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Атрымаць трэшчыну, не пераламацца зусім.

Сук надламаўся.

2. перан. Страціць фізічныя або душэўныя сілы; аслабець.

Здароўе надламалася.

3. перан. Стаць іншым, змяніцца.

У іх узаемаадносінах нешта надламалася.

|| незак. надло́мвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mechanical [məˈkænɪkl] adj.

1. механі́чны (таксама перан.);

a mechanical reaction механі́чная рэа́кцыя

2. фізі́чны;

the mechanical properties of gases фізі́чныя я́касці га́заў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крыяло́гія

(ад крыя- + -логія)

навука аб уздзеянні холаду на фізічныя целы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антымутаге́ны

(ад анты- + мутагены)

хімічныя і фізічныя агенты, якія паніжаюць частату мутацый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атлеты́зм

(фр. athlétisme, ад гр. athleo = змагаюся)

добра развітыя фізічныя якасці спартсмена.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэфекты́ўны

(лац. defectivus)

які мае фізічныя або псіхічныя недахопы; ненармальны (напр. д-ае дзіця).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

магнітасфе́ра

(адмагніта- + сфера)

вобласць каляпланетнай прасторы, фізічныя ўласцівасці якой вызначаюцца магнітным полем планеты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канструява́ць, ‑руюю, ‑руюеш, ‑руюе; незак., што.

1. Ствараць план, канструкцыю чаго‑н.; распрацоўваць канструкцыю і збіраць, вырабляць механізмы, машыны і інш. Канструяваць аўтамабілі. Канструяваць фізічныя прыборы. Канструяваць радыёпрыёмнік.

2. Кніжн. Ствараць у пэўным саставе. Канструяваць прэзідыум міжнароднага кангрэса.

[Ад лац. construere — будаваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)