пяцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой ўтвараюць пяць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнёнай ламанай лініяй, звёны якой утвараюць шэсць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nude

[nu:d]

1.

adj.

го́лы, разьдзе́ты

2.

n.

го́лая фігу́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

што́пар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Стрыжань са шрубавай разьбой для адкаркоўвання бутэлек.

2. Фігура вышэйшага пілатажу — імклівае падзенне па крутой спіралі (спец.).

Увайсці ў ш.

|| прым. што́парны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

a figure of speech

рытары́чная фігу́ра мо́вы (мэта́фара, параўна́ньне, гіпэ́рбала)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

васьмівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура з васьмю вугламі, якія ўтвараюцца звеннямі замкнутай крывой лініі. Правільны васьмівугольнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная сямю прамымі лініямі, што перасякаюцца і ўтвараюць сем унутраных вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапецо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Геаметрычная фігура, якая падобна па трапецыю, але не мае паралельных старон.

[Ад грэч. trapeza — стол і eidos — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ríesengestalt

f -, -en велічэ́зная [гіга́ня́кая] фігу́ра, во́лат, гіга́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

няскла́дны нескла́дный, неуклю́жий, несура́зный;

~ная фігу́ра — неуклю́жая (нескла́дная, несура́зная) фигу́ра;

~ная размо́ва — нескла́дный (несура́зный) разгово́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)