філармо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Установа, якая займаецца арганізацыяй канцэртаў і прапагандай музычнага мастацтва.

Артыст філармоніі.

2. Канцэртная зала такой установы.

|| прым. філармані́чны, -ая, -ае.

Ф. аркестр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

governing [ˈgʌvənɪŋ] adj. кіру́ючы;

the governing body кіраўні́цтва, адміністра́цыя (установы);

a governing principle гало́ўны/асно́ўны пры́нцып

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дактара́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Вучоны, прымацаваны да навуковай установы для падрыхтоўкі доктарскай дысертацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэ́ктар, ‑а, м.

Кіраўнік прадпрыемства, якой‑н. установы. Дырэктар завода. Дырэктар школы. Дырэктар саўгаса.

[Лац. direktor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самааку́пнасць, ‑і, ж.

Спосаб вядзення гаспадаркі, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі прадпрыемства, установы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́бельшчык, ‑а, м.

Работнік прадпрыемства, установы, які вядзе ўлік яўкі на работу па табелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

alumnus

[əˈlʌmnəs]

n., pl. -ni [əˈlʌmnaɪ]

былы́ гадуне́ц, выпускні́к -а́ m. (навуча́льнай устано́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бланк, -а, мн. -і, -аў, м.

Ліст паперы з друкаваным загалоўкам установы, прадпрыемства або з часткова надрукаваным тэкстам, астатняя частка якога запаўняецца пры неабходнасці.

Тэлеграфны б.

|| прым. бла́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэ́ктар ’кіраўнік вышэйшай навучальнай установы’ (ТСБМ). Ст.-бел. ректоръ ’кіраўнік школы’, ’ксёндз філіяльнага касцёла’ < ст.-польск. rektor ’тс’ < лац. rēctor ’кіраўнік’ (Булыка, Лекс. запазыч., 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

курса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Навучэнец курсаў.

2. Выхаванец ваеннай навучальнай установы. Курсант танкавага вучылішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)