beléibt

a то́ўсты, по́ўны, сы́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pękaty

тоўсты; пузаты; пукаты; букаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chunk [tʃʌŋk] n. то́ўсты кава́лак, лу́ста, скі́ба, скрыль (мяса, сыру і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

korpulént

a ма́жны, то́ўсты, у це́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мясі́сты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

Мясістая частка тушы.

2. Тоўсты целам, поўны.

М. твар.

3. перан. Які мае багатую, сакавітую мякаць (пра плады).

Мясістыя ягады.

|| наз. мясі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

portly

[ˈpɔrtli]

adj.

1) то́ўсты, таўсты́, мажны́, дзябёлы

2) ста́ністы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ля́мец, ‑мцу, м.

Тоўсты, шчыльны матэрыял, звалены з шэрсці, воўны. Абабіць дзверы лямцам. Падшыць валёнкі лямцам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўсту́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Тоўсты чалавек.

|| памянш.-ласк. таўстуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| ж. таўсту́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х; памянш.-ласк. таўсту́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тоўста... (а таксама таўста...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «тоўсты», напрыклад: тоўстагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wälzer

m -s, - разм., жарт. то́ўсты том

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)