карчакава́ты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю карчоў; карчысты (разм.).

Карчакаватая дарога.

2. Пра чалавека, яго постаць: каржакаваты (разм.).

Тоўсты, к. дзядзька сядзеў на ганку.

|| наз. карчакава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жи́рный тлу́сты; (о шрифте — ещё) то́ўсты; (тучный) сы́ты;

◊

жи́рный кусо́к до́бры кава́лак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́лубнік, ‑у, м.

Спец. Тоўсты цёс або дошкі, прызначаныя для палуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obese

[oʊˈbi:s]

adj.

празьме́рна то́ўсты, сы́ты або́ тлу́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beléibt

a то́ўсты, по́ўны, сы́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pękaty

тоўсты; пузаты; пукаты; букаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chunk [tʃʌŋk] n. то́ўсты кава́лак, лу́ста, скі́ба, скрыль (мяса, сыру і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

korpulént

a ма́жны, то́ўсты, у це́ле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мясі́сты, -ая, -ае.

1. 3 вялікай колькасцю мяса, які дае многа мяса.

Мясістая частка тушы.

2. Тоўсты целам, поўны.

М. твар.

3. перан. Які мае багатую, сакавітую мякаць (пра плады).

Мясістыя ягады.

|| наз. мясі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

portly

[ˈpɔrtli]

adj.

1) то́ўсты, таўсты́, мажны́, дзябёлы

2) ста́ністы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)