Verbum

адзе́нне, -я, н.

Вырабы з тканіны, футра і пад., якія надзяваюць і носяць на сабе.

Зімовае а.

Магазін жаночага адзення.

хля́сцік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вузкая палоска тканіны, прышытая або прышпіленая ззаду па таліі верхняга адзення.

Паліто з хлясцікам.

шкума́т, -а́, М -маце́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Абрывак, абрэзак (тканіны, скуры і пад.).

Ш. матэрыі.

|| прым. шкума́тны, -ая, -ае.

чахо́л, -хла́, мн. -хлы́, -хло́ў, м.

1. Покрыўка з тканіны або іншага матэрыялу, зробленая па форме якога-н. прадмета для захавання яго ад псавання, забруджвання і пад.

Ч. на канапу.

2. Падкладка з больш шчыльнай, непразрыстай тканіны пад лёгкай, празрыстай сукенкай.

|| памянш. чахо́льчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. чахо́льны, -ая, -ае.

гарчы́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Кусок паперы, тканіны са слоем гарчыцы (выкарыстоўваецца як лекавы сродак, што выклікае прыток крыві).

Паставіць гарчычнікі.

мярэ́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Вышыўка на тым месцы, дзе з тканіны выцягнуты ніткі.

|| прым. мярэ́жкавы, -ая, -ае.

турба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанага вакол галавы.

ху́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

1. гл. хустка.

2. Невялікі кавалачак тканіны квадратнай формы для выцірання носа, твару; насоўка.