Wáffenbruder

m -s, -brüder тава́рыш па збро́і, баявы́ папле́чнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сара́тнік, ‑а, м.

Таварыш па барацьбе, бітве, зброі. Толькі пяццю падрыўнікамі атрада імя Ленінскага камсамола, якім камандаваў саратнік Канстанціна Заслонава А. Я. Андрэеў, было скінута пад адхон 58 варожых эшалонаў. Дзенісевіч. // Таварыш па грамадскае дзейнасці; паплечнік. А больш мы пра Леніна слухаць любілі, Пра мудрасць яго, пра саратнікаў смелых. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

associate​1 [əˈsəʊʃiət] n.

1. кале́га; супрацо́ўнік; супрацо́ўніца; партнёр;

business associates партнёры па бі́знесе

2. тава́рыш; ся́бра; сябро́ўка; супо́льнік; супо́льніца;

crime associates саўдзе́льнікі; хаўру́снікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прокуро́р пракуро́р, -ра м.;

Генера́льный прокуро́р Респу́блики Белару́сь Генера́льны пракуро́р Рэспу́блікі Белару́сь;

това́рищ прокуро́ра ист. тава́рыш пракуро́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

towarzysz

м. таварыш; сябар;

towarzysz broni — саратнік, таварыш па зброі;

towarzysz podróży — спадарожнік;

towarzysz niedoli — сябар па няшчасці;

towarzysz zabaw — партнёр па гульнях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

comrade

[ˈkɑ:mræd]

n.

1) тава́рыш -а m.; ся́бра -ы m.

2) напа́рнік -а m., ся́бра, кале́га па пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pal

[pæl]

1.

n.

ся́бра -ы m., тава́рыш -а m.; партнэ́р -а m., партнэ́рка f.

2.

v.

сябрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

немагу́шчы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Слабы, хваравіты. [Стары:] — Немагушчы я, таварыш доктар,.. хачу прасіць у вас, каб, значыцца, на лёгкую работу паставілі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зры́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які зрываецца ад хвалявання, страху (пра голас). — Таварыш камандзір! — зрывістым ад хвалявання голасам звярнуўся да яго Віця. Корзун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасе́ўкі, ‑севак; адз. няма.

Завяршэнне сяўбы. Спраўляць дасеўкі. □ — Сёння робім дасеўкі, таварыш камісар, — сказаў Кастусь, як быццам рапартуючы. — Апошнія гоні. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)