сара́тнік, ‑а, м.

Таварыш па барацьбе, бітве, зброі. Толькі пяццю падрыўнікамі атрада імя Ленінскага камсамола, якім камандаваў саратнік Канстанціна Заслонава А. Я. Андрэеў, было скінута пад адхон 58 варожых эшалонаў. Дзенісевіч. // Таварыш па грамадскае дзейнасці; паплечнік. А больш мы пра Леніна слухаць любілі, Пра мудрасць яго, пра саратнікаў смелых. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

associate​1 [əˈsəʊʃiət] n.

1. кале́га; супрацо́ўнік; супрацо́ўніца; партнёр;

business associates партнёры па бі́знесе

2. тава́рыш; ся́бра; сябро́ўка; супо́льнік; супо́льніца;

crime associates саўдзе́льнікі; хаўру́снікі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прокуро́р пракуро́р, -ра м.;

Генера́льный прокуро́р Респу́блики Белару́сь Генера́льны пракуро́р Рэспу́блікі Белару́сь;

това́рищ прокуро́ра ист. тава́рыш пракуро́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

towarzysz

м. таварыш; сябар;

towarzysz broni — саратнік, таварыш па зброі;

towarzysz podróży — спадарожнік;

towarzysz niedoli — сябар па няшчасці;

towarzysz zabaw — партнёр па гульнях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

comrade

[ˈkɑ:mræd]

n.

1) тава́рыш -а m.; ся́бра -ы m.

2) напа́рнік -а m., ся́бра, кале́га па пра́цы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pal

[pæl]

1.

n.

ся́бра -ы m., тава́рыш -а m.; партнэ́р -а m., партнэ́рка f.

2.

v.

сябрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дасе́ўкі, ‑севак; адз. няма.

Завяршэнне сяўбы. Спраўляць дасеўкі. □ — Сёння робім дасеўкі, таварыш камісар, — сказаў Кастусь, як быццам рапартуючы. — Апошнія гоні. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зры́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які зрываецца ад хвалявання, страху (пра голас). — Таварыш камандзір! — зрывістым ад хвалявання голасам звярнуўся да яго Віця. Корзун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

немагу́шчы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Слабы, хваравіты. [Стары:] — Немагушчы я, таварыш доктар,.. хачу прасіць у вас, каб, значыцца, на лёгкую работу паставілі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Камрат у песні: ой дубе, мой дубе, зялёны камрачэ, да чого ж ты смуцён, молоды козачэ? (пін., Зянк.). З камрат ’таварыш’, укр. камрат ’тс’ < польск. kamrat < ням. Kamerad, Kamrad ’тс’ (Слаўскі, 2, 39). Канчатак ‑чэ (замест ‑це) пад уплывам рыфмы (козачэ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)