Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дружо́кразг.
1.ся́бар, род. ся́бра м., дружо́к, -жка́м.;
2.(в обращении) дру́жа м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ours[ˈaʊəz, ɑ:z]pron. наш;
a friend of ours наш ся́бар;
These seats are ours. Гэтыя месцы нашы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Léidensgefährte, Léidensgenosse
m -n, -n ся́бар у няшча́сці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
друг, ‑а, м.
Той, з кім хто‑н. дружыць; блізкі сябар, прыяцель. Заплакаў тут горка Міколка, баючыся расстацца з найлепшым таварышам сваім і з другам-прыяцелем.Лынькоў./ У зваротку. — Эй, друг! — гукнуў з-за калючак густы моцны бас.Ставер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няве́рны, -ая, -ае.
1. Які парушае вернасць каму-, чаму-н.; здрадлівы.
Н. сябар.
2. Які парушае вернасць у шлюбе.
Н. муж.
3. Недакладны ва ўспрыманні.
Н. слых.
4.у знач.наз.няве́рны, -ага, м.; няве́рная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Той (тая), хто вызнае чужую веру.
Гарэлі вёскі няверных на беразе Дуная.
|| наз.няве́рнасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
друг, -а, м.
1. Той, хто дружыць 3 кім-н., блізкі сябар, прыяцель.
Стары д. лепш за новых двух (з нар.). Сустрэча з другам.
Зялёны д. (пра лес).
2.Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.
Дапамажы, д.
3.Кдру́жа (разм.). Ужыв. як форма звароту да каго-н.
Дарагі дружа, спачуваю табе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ЛА́КШМАНА,
герой стараж.-інд. эпасу «Рамаяна», сын цара Дашаратхі, зводны брат і адданы сябарРамы, якога часам падмяняе сабой. Лічыцца, што ў Л. ўвасобілася восьмая доля боскай прыроды Вішну. Паводле аднаго з міфаў, ён памёр, ратуючы Раму.