harc, ~u

м.

1. гіст. паядынак перад боем; сутычка; бойка;

2. ~e мн. свавольства, задзірыстасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

engagement

[ɪnˈgeɪdʒmənt]

n.

1) зару́чыны pl. only.

2) заня́так -ку m., спра́ва f.

3) абяца́ньне, забавяза́ньне n.

4) прызна́чанае спатка́ньне

5) бітва́, суты́чка f.

•

- engagements

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tilt​1 [tɪlt] n.

1. нахі́л;

be on/at a tilt нахіля́цца;

give smth. a tilt нахіля́ць што-н.

2. суты́чка;

have a tilt at smb. напада́ць на каго́-н.

♦

at full tilt по́ўным хо́дам, з усяе́ мо́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bout

[baʊt]

n.

1) суты́чка f., спабо́рніцтва n., ду́жаньне n.

boxing bout — спабо́рніцтва ў бо́ксе

2) пры́ступ -у m.

a bout of illness — пры́ступ хваро́бы

drinking bout — запо́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grapple

[ˈgræpəl]

1.

v.t.

схапі́ць і мо́цна трыма́ць; мо́цна ўхапі́цца, учапі́цца

2.

v.i.

1) змага́цца; счапля́цца, схапля́цца (пры ду́жаньні)

2) шука́ць пры дапамо́зе ко́шкі пад вадо́ю

3.

n.

суты́чка, барацьба́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рукапа́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ажыццяўляецца без зброі ці халоднай зброяй (пра бой, сутычку). Бабка Антосіха стаяла з качаргою ля парога, нібы грэнадзёр, рыхтуючыся да рукапашнай схваткі. Нядзведскі. У рукапашнай схватцы партызаны змялі карнікаў, толькі адзінкі з іх уцалелі. Гурскі.

2. у знач. наз. рукапа́шная, ‑ай, ж. Бой, сутычка без прымянення зброі або з прымяненнем халоднай зброі. Завязалася рукапашная што называецца — не на жыццё, а на смерць. Брыль. [Саламацін:] У іх тут рукапашная была. [Падымае штык]. Штыком арудаваў немчура. Крапіва. Жывыя мерцвякі .. ішлі ў рукапашную, глушылі прыкладамі адкормленых граміл з адборных штурмавых батальёнаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

encounter

[ɪnˈkaʊntər]

1.

v.t.

1) нечака́на сустрака́ць

2) сустрака́цца (зь ця́жкасьцямі, апазы́цыяй)

3) змага́цца; бі́цца, сутыка́цца (з супраці́ўнікам, во́рагам)

2.

n.

1) сустрэ́ча, нечака́ная сустрэ́ча

2) бітва́ f., бой -ю m., суты́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сутыкне́нне н.

1. (удар, штуршок) Zusámmenstoß m -es, -stöße; Zusámmenprall m -s, -e; Aufeinánderprallen n -s, -; Kollisión f -, -en;

2. перан. (спрэчка) Wíderstreit m -es, -e; Kollisión f;

сутыкне́нне інтарэ́саў Interéssenkollision f;

3. (сутычка, бойка) Zusámmenstoß m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Tréffen

n -s, -

1) папада́нне

2) сустрэ́ча, спатка́нне, злёт

3) спарт. сустрэ́ча

ein ~ áustragen* — праве́сці сустрэ́чу

4) суты́чка, бой

wenn's zum ~ kommt — у кра́йнім вы́падку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tilt

[tɪlt]

1.

v.t.

нахіля́ць, схіля́ць

2.

v.i.

1) пахіля́цца, нахіля́цца; касі́цца

2) біцца дзі́дамі, змага́цца ў турні́ры

3.

n.

1) нахі́л, схіл -у m.; спад -у m.

2) суты́чка f.

•

- at full tilt

- tilt at

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)