сты́льны

1. stílvoll, stílvollendet; stílgerecht, stílecht (вытрыманы ў стылі);

сты́льная мэ́бля Stílmöbel n -s;

2. (уласцівы стылягу) übertríeben modérn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арнаменталі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць арнаментальных сродкаў у якім‑н. мастацкім стылі. Пошукі новай формы, адэкватнай новаму, рэвалюцыйнаму зместу, прыводзяць ужо ў 20‑я гады асобных пісьменнікаў да.. арнаменталістыкі ў празе. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспрэсі́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць экспрэсіўнага. Экспрэсіўнасць мовы. □ Стылі паэзіі і мастацкай прозы, вызначаючыся багаццем выяўленчых сродкаў, вобразнасцю, эмацыянальнасцю і экспрэсіўнасцю, у перыяд фарміравання і развіцця нацыянальных моў атрымліваюць большую папулярнасць і вядомасць у народзе. Шакун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mock​2 [mɒk] adj. прытво́рны; псе́ўда-;

mock horror/surprise прытво́рны жах/прытво́рнае здзіўле́нне;

a mock-Tudor mansion дом у псеўдацюдо́раўскім сты́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Aesopian

[,i:ˈsoʊpiən]

adj.

Эзо́паў, эзо́паўскі

a fable in the Aesopian style — ба́йка ў эзо́паўскім сты́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spiritu¦ál

n, m -s, -s спіры́чуэл, духо́ўны гімн (спеў у негрыцянскім стылі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Talkshow

[Talk-Show]

['tɔ:kʃou]

f -, -s тэлеперада́ча, у яко́й вяду́чы вядзе́ прагра́му ў размо́ўным сты́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

джаз, -а, м.

1. Форма музычнага мастацтва, якая ўзнікла ў канцы 19 — пачатку 20 ст. і спалучае ў сабе рысы еўрапейскай і афрыканскай культур.

Іграць у стылі д.

Аматары джаза.

2. Аркестр, які складаецца пераважна з духавых, ударных шумавых інструментаў, уключае спевакоў-салістаў і выконвае такую музыку.

Іграе д.

|| прым. джа́завы, -ая, -ае.

Джазавая музыка.

Д. выканаўца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стылі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел мовазнаўства аб стылёвых разнавіднасцях мовы, яе вобразных сродках, заканамернасцях іх функцыянавання і ўмення выкарыстання.

Курс лекцый па стылістыцы.

2. Раздзел тэорыі літаратуры, які вывучае стылі мастацкіх твораў.

3. Сукупнасць вобразных сродкаў мовы якога-н. мастацкага твора, пісьменніка, літаратурнай школы і пад.

С. ранніх твораў В.

Быкава.

|| прым. стылісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каржа́к, ‑а, м.

Разм. Каржакаватае дрэва; корч. Стылі, кракталі на сцюжы старыя сосны-каржакі, лускалася ад марозу кара на маладым сасонніку. Пташнікаў. Вялікія вочы жмурыліся ад пільнасці, калі гасіў..[хлапчук] з-за вуха сякераю па ўпартых каржаках. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)