мадэ́рны

(рус. модерный, ад фр. moderne = навейшы, сучасны)

сучасны, модны; у сучасным, модным стылі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сімфаніза́цыя

(ад гр. symphonia = сугучча)

пералажэнне для сімфанічнага аркестра; распрацоўка ў стылі сімфанічных твораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фуга́та

(іт. fugato)

музычная тэма ў стылі фугі, якая з’яўляецца часткай санаты або сімфоніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сты́льны

1. stílvoll, stílvollendet; stílgerecht, stílecht (вытрыманы ў стылі);

сты́льная мэ́бля Stílmöbel n -s;

2. (уласцівы стылягу) übertríeben modérn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

арнаменталі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць арнаментальных сродкаў у якім‑н. мастацкім стылі. Пошукі новай формы, адэкватнай новаму, рэвалюцыйнаму зместу, прыводзяць ужо ў 20‑я гады асобных пісьменнікаў да.. арнаменталістыкі ў празе. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стылі́стыка

(рус. стилистика, ад лац. stilus = палачка для пісьма)

раздзел мовазнаўства, які вывучае стылі мовы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

экспрэсі́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць экспрэсіўнага. Экспрэсіўнасць мовы. □ Стылі паэзіі і мастацкай прозы, вызначаючыся багаццем выяўленчых сродкаў, вобразнасцю, эмацыянальнасцю і экспрэсіўнасцю, у перыяд фарміравання і развіцця нацыянальных моў атрымліваюць большую папулярнасць і вядомасць у народзе. Шакун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mock​2 [mɒk] adj. прытво́рны; псе́ўда-;

mock horror/surprise прытво́рны жах/прытво́рнае здзіўле́нне;

a mock-Tudor mansion дом у псеўдацюдо́раўскім сты́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Aesopian

[,i:ˈsoʊpiən]

adj.

Эзо́паў, эзо́паўскі

a fable in the Aesopian style — ба́йка ў эзо́паўскім сты́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Talkshow

[Talk-Show]

['tɔ:kʃou]

f -, -s тэлеперада́ча, у яко́й вяду́чы вядзе́ прагра́му ў размо́ўным сты́лі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)